Thursday, January 31, 2008

"Iran and the Future of the Middle East"


I am indeed very pleased to be back at Georgetown University, and to once again have the opportunity to spend some time with you and discuss important matters which, without a doubt, concern all of us in these troubled times.

Iran’s clerical regime’s continued support for terrorism and confrontational behaviour, both regionally and beyond, its lack of transparency on issues such as its nuclear program, its continued repression of its citizenry, and a host of other issues, has rightfully led the world to the conclusion that, as such, this regime cannot be trusted. The Iranian people continue to suffer while the world ponders where all this might lead to. There are numerous topics worthy of discussion. But in light of time, I have chosen to focus tonight on the most recent issues preoccupying the international community.

Let me start by stating that, despite a brief respite owing to the hype created by the publication of the National Intelligence Estimate last December, my homeland Iran, has managed to once again reclaim – for all the wrong reasons – its coveted place as one of the leading headline grabbers in world affairs. Not even Pakistan’s tense situation following the assassination of my friend, former Prime Minister Benazir Bhutto, nor the chaotic presidential elections and its violent aftermath in Kenya, as well as the continuing crisis in Iraq and the Levant, have managed to keep Iran and its contentious rulers off the front pages.

At the same time, as the primary season peaks here, and people are increasingly consumed by the election fever sweeping America, Iranians are also being asked to go to the polls on March 14 – to elect a new Majlis (parliament). Interestingly, despite the fact that Iran keeps making headlines on a whole host of other issues, and unlike the constant emphasis being made about the “free and fair” nature of the forthcoming Parliamentary elections in Pakistan, or the degree of irregularities in Kenya’s much disputed presidential elections last month, very little effort is underway to accurately describe the hoax and circus that is being passed on as “elections” by the ruling clerics in Iran.

While news is gradually surfacing that more than two thirds of the 7000 plus candidates, who have registered to contest 290 seats in the “Islamic Consultative Parliament,” are likely to be “disqualified” – for a variety of reasons, but primarily based on the extent of their commitments to the tenets of the autocratic constitution – there has been no attempt to try and apply the same standards that are being demanded of, say President Musharaf in Pakistan, to the ruling autocrats of Iran!

What is worse is that the international media, eager in having an entrée into Iran, are so obsessed with the prospect of getting a “live interview” with any one of Iran’s controversial figures over such contentious issues as their calling for the “wiping of Israel from the face of the earth,” or other similarly preposterous statements, that they pay little to no attention to the fact that they are being hoodwinked into a trap that essentially helps the clerical authorities achieve their aim of passing off their classic Soviet-style elections as something genuine or likely to make a difference to the overwhelming majority of the people.

Let me be clear: the upcoming Majles elections in Iran is nothing but a sham, and the Iranian people – whether they are compelled by a variety of reasons to take part, or whether they are able to withstand enormous pressure and boycott the elections – know full well that, no matter who gets into the next Majles, they are unlikely to truly represent their will, desire and vision for Iran. Consequently, the next Majles will continue to remain a mere pawn in the hands of the “Supreme Leader” and his cohorts.

Let me now turn to a different subject which must today be at the top of the mind of every student of Iranian affairs: The effect of the NIE, especially amongst Iranians.

From my perspective, the most positive aspect of the NIE has been the fact that in the ongoing dispute between Iran and the international community over the regime’s exposed nuclear program and ambitions, the worst option – namely the dreaded military option, against which I have continuously spoken – has been firmly placed in context.

In the weeks prior to the release of the National Intelligence Estimate, despite the fact that it was clearly obvious that diplomatic efforts were by no means exhausted in pressuring the clerical regime to adhere to the will of the U.N. Security Council and the I.A.E.A. vis-à-vis it’s uranium enrichment program, there was, nonetheless, a crescendo of media-based hype and frenzy, giving the impression that the military option was likely to be exercised much sooner than anyone imagined.

As a consequence of the NIE, there is no question that focus has once again been shifted to reliance on negotiations and diplomatic measures in attempting to resolve this matter. So, while the United States has maintained that its military option has not been removed from the table, there is now a much more sober atmosphere that is most conscious about not allowing matters to get out of hand.

While this development has been a source of relief to me and many Iranians who were dreading the prospect of a catastrophic war, it has at the same time served to lower morale amongst ordinary citizens looking for international moral support of their struggle for democracy and human rights, by creating the false impression that the U.S. and its allies were caving into the Islamist regime’s pressures in places like Lebanon, Palestine, Iraq and Afghanistan.

This impression was fuelled, not only by the kind of misleading publicity the NIE generated within the international media, but also by the way in which the regime’s propaganda machine projected it as its ultimate vindication and victory over “the Great Satan and its European surrogates.” The level of misperception and deliberate misrepresentation regarding the actual meaning and content of the National Intelligence Estimate has been such that key figures of the clerical regime – believing their own propaganda – have actually demanded that Iran be exonerated of all suspicions, and that its nuclear case at the Security Council be terminated and handed back to the IAEA.

It is a fact that – as a consequence of the NIE – the Islamic regime has been able to gain extra time in the “cat and mouse game” it has so masterfully played with the international community for the past several years. However, it was also inevitable that they could not continue misrepresenting realities beyond a very limited period of time.

Fortunately, as we speak, the implications of the NIE report can be viewed in much more sober terms as they pertain to Iran – as opposed to whatever connotation one might want to attach to it from the perspective of U.S. politics. As far as Iran is concerned, the NIE confirms the fact that the clerical leadership had in fact concealed and mislead the world about their plans for acquiring and developing nuclear weapons, in the sense that according to the report, it was not until 2003 that they actually put a halt to their “nuclear weapons” program – meaning Iran’s nuclear weapon design and weaponization work.

The remainder of the report, while making a number of other comments with varying “degrees of confidence,” entirely misses a critical point in that the underlying reason behind the regime’s troubles with the U.N. Security Council had little to do with its at-the-time covert weaponization work, but instead was due to the regime’s opacity and failure to cooperate with the IAEA on one hand, and its continuing production of fissile material and haste in the development of long range missiles on the other.

To be clear, there was never any question that, unless the Iranian authorities properly addressed the demands that were being put to them over these issues, nothing would be resolved. Hence, it is no surprise that after a delay of some 30 days or more, the “5+1” group are once again in the process of circulating a draft text that will be the basis of a third punitive U.N. Security Council resolution against Iran.

Within Iran, these past several weeks have been a period of extreme concern and anxiety. Although there is general relief over the lowered prospects of military conflict, there is today grave concern about the fact that the U.S. and the international community might be willing to forego the cause of democracy and human rights in Iran, should the Islamist clerical regime demand it as its price in exchange for halting its agitations in places like Iraq and Afghanistan. Such a development, were it to occur, would not only serve to demoralize freedom loving people and democratic movements world wide, but it would more dangerously hand victory to murderers and terrorists throughout the Middle East.

I believe that the current thrust of U.S. policy in the Middle East which is centred on the resolution of the long standing Israeli-Palestinian conflict, is a positive development and one which I hope will be sustained by the next administration. Undoubtedly, the resolution of this 60 year old conflict will serve as the cornerstone of moderation and stability in the region as a whole.

However, have no doubt that Tehran’s theocracy also has its plan, one which is not compatible with the regional and the international community’s vision of a two state resolution. Through its surrogates and allies in Syria, Lebanon and Palestine, the clerical regime is guaranteed to do its utmost to derail and block the current initiative from ever taking off. I believe President Bush’s public comments on Iran, during his recent trip to the Middle East, are partly reflective of his administration’s realization of the same. Of course, this feeds into a greater general unease about the clerical regime’s implicit and explicitly declared long term regional ambitions, threatening the Arab states of the Persian Gulf, rendering the clerical regime a problem State irrespective of who takes charge of the next U.S. Administration.

In closing, I must state the sobering fact that, in the course of the past three decades, since the arrival of Ayatollah Khomeini and the establishment of the world’s first modern-day theocracy, we have witnessed a pattern of escalating violence, war and conflict at unprecedented levels. A cursory review of some of the regional developments during this period in places like Afghanistan, Pakistan, Iraq, Kuwait, Lebanon and Israel, clearly illustrate the point I am making. Uncertainty about the future, coupled with constant fear of violence and instability, has deprived the people of the Middle East from creating the kind of environment that is both peaceful and conducive for developing their full potential. The question which begs attention is: what must be done to avoid a similar pattern in the next 30 years, or better yet, how best to put an end to it?

Seen from that perspective, the choices are very clear. It is essential that forces of moderation, tolerance and enlightenment succeed in isolating and neutralizing the forces of darkness and violence which have no compunction whatsoever in resorting to mass terror in order to promote their hateful agenda. It is in this overall battle of ideas that the solid and unwavering moral support of the West and its liberal democratic values are so essential in determining the final outcome.

I firmly believe that the people of Iran have a huge role to play in this great battle. As a nation, we have experienced and directly endured the consequences of an inept, corrupt and oppressive government that has failed to meet the daily needs of a robust population that is craving to play its rightful part, in line with the demands of the 21st century.

I am convinced that with the establishment of secular democracy in Iran – something that is fully understood and compatible with the wishes of the overwhelming majority of Iranians – and the end of the regime’s sponsorship of terror, the region will get its chance to start anew. A democratic Iran will usher a new era that will, within a generation, positively transform the Middle East and beyond.

Therefore, let me conclude by saying that my compatriots need your moral support today in their struggle for freedom and human rights. We need to be assured that the free world will never deviate over matters of principle.

Help us help you in the greater battles that must be won, if we are to succeed with the positive visions we all share: putting an end to tension, violence and instability, and promoting peace, understanding and tranquillity in the Middle East.

An address by Reza Pahlavi of Iran
Georgetown University
Wednesday, January 30th, 2008

Tuesday, January 29, 2008

Democratic Response to State of the Union Address


I'm Kathleen Sebelius, Governor of the State of Kansas.

And I am grateful for the opportunity to speak with you tonight.

I'm a Democrat, but tonight, it really doesn't matter whether you think of yourself as a Democrat, or a Republican,or an independent, or none of the above.

Instead, the fact you're tuning in this evening tells me each of you is, above all an American, first.

You are mothers and fathers. Grandparents and grandchildren. Working people and business-owners. Americans all.

And the American people — folks like you, and me — are not nearly as divided as our rancorous politics might suggest.

In fact, right now, tonight, as political pundits discuss the President's speech — chances are, they'll obsess over the reactions of members of Congress.

"How many times was the President interrupted by applause? Did Republicans stand? Did Democrats sit?"

And the rest of us will roll our eyes and think, "What in the world does any of that have to do with me?"

And, so, I want to take a slight detour from tradition on this State of the Union night.

In this time, normally reserved for the partisan response, I hope to offer you something more: An American response.

A national call to action on behalf of the struggling families in the heartland and across this great country. A wake-up call to Washington — on behalf of a new American majority — that time is running out on our opportunities to meet our challenges and solve our problems.

Our struggling economy requires urgent and immediate action, and then sustained attention. Families can't pay their bills. They are losing their jobs, and now are threatened with losing their homes.

We heard last week and again tonight that Congress and the president are acting quickly, on a temporary, targeted stimulus package. That is encouraging. But you and I know that a temporary fix is only the first step toward meeting our challenges and solving our problems.

There is a chance Mr. President, in the next 357 days, to get real results, and give the American people renewed optimism that their challenges are the top priority. Working together, working hard, committing to results, we can get the job done.

In fact, over the last year, the Democratic majority in Congress has begun to move us in the right direction — with bipartisan action to strengthen our national security, raise the minimum wage and reduce the costs of college loans.

These are encouraging first steps. But there is still more to be done.

And, so we ask you, Mr. President — will you join us? Let's get to work.

We know that we are stronger as a nation when our people have access to the highest quality, most affordable health care. When our businesses can compete in the global marketplace without the burden of rising health care costs here at home.

We know that caring for our children, so they have a healthy and better start in life, is what grownups do. Governors in both parties, and a large majority of the Congress are ready, right now, to provide health care to 10 million American children, as a first step in overhauling our health care system.

Join us, Mr. President, sign the bill and let's get to work.

Sitting with the first lady tonight was Steve Hewitt, the city manager of Greensburg, Kan. Many of you remember Greensburg — our town nearly destroyed by a tornado last year.

Thanks to Steve's efforts, and hundreds of others in our state, and across the country, Greensburg will recover. Folks rolled up their sleeves and got to work, and local, state and federal governments assisted in the effort.

But more than just recover — the Kansans who live in Greensburg are building green — rebuilding a better community for their children and grandchildren; making shared sacrifices, and investments for the next generation.

Greensburg is not alone. You and I stand ready — ready to protect our environment for future generations and stay economically competitive. Mayors have committed their cities to going green; governors have joined together, leading efforts for energy security and independence; and the majority in Congress is ready to tackle the challenge of reducing global warming and creating a new energy future for America.

So we ask you, Mr. President, will you join us? It's time to get to work.

Here in the heartland, we honor and respect military service. We appreciate the enormous sacrifices made by soldiers and their families.

As governor of Kansas, I am the commander in chief of our National Guard. Over the past five years, I have seen thousands of soldiers deployed from Kansas. I've visited our troops in Iraq; attended funerals and comforted families; and seen the impact at home of the war being waged.

We stand ready in the heartland and across this country, to join forces with peace-loving nations across the globe and to fight the war against terrorists, wherever they may strike. But our capable and dedicated soldiers can't solve the political disputes where they are, and can't focus on the real enemies elsewhere.

The new Democratic majority of Congress and the vast majority of Americans are ready — ready to chart a new course. If more Republicans in Congress stand with us this year, we won't have to wait for a new President to restore America's role in the world, and fight a more effective war on terror.

The last five years have cost us dearly — in lives lost; in thousands of wounded warriors whose futures may never be the same; in challenges not met here at home because our resources were committed elsewhere. America's foreign policy has left us with fewer allies and more enemies.

Join us, Mr. President, and working together with Congress to make tough, smart decisions; we will regain our standing in the world and protect our people and our interests.

I know government can work to benefit the people we serve, because I see it every day, not only here in Kansas, but in states across the country. I know government can work, Mr. President, because like you, I grew up in a family committed to public service. My father and my father-in-law both served in Congress — one a Republican and one a Democrat. They had far more in common than the issues that divided them — a love for their country that led them from military service to public service. A lifetime of working for the common good, making sacrifices so their children and grandchildren could have a better future.

They are called "the Greatest Generation." But I believe, like parents across America, that our greatest generations are still to come. That we must chart a new course, at home and abroad, to give our future greatest generations all the opportunities our parents gave us.

These are uncertain times, but with strength and determination, we can meet the challenges together. If Washington can work together, so quickly, on a short-term fix for families caught in the financial squeeze, then we can work together to transform America.

In these difficult times — the American people aren't afraid to face difficult choices.

But, we have no more patience for divisive politics.

Tonight's address begins the final year of this presidency, with new leaders on the horizon and uncertainty throughout our land. Conditions we face, at home and abroad, are results of choices made and challenges unmet.

In spite of the attempts to convince us that we are divided as a people, a new American majority has come together. We are tired of leaders who rather than asking what we can do for our country, ask nothing of us at all.

We are Americans sharing a belief in something greater than ourselves, a nation coming together to meet challenges and find solutions; to share sacrifices and share prosperity; and focus, once again, not only on the individual good but on the common good.

On behalf of the new American majority — the majority of elected officials at the national, state and local level, and the majority of Americans, we ask you, Mr. President, to join us. We are ready to work together, to be the America we have been — and can be once again.

Thank you for listening. God bless and sleep well. And in the morning, let's get to work.

President Bush Delivers State of the Union Address


THE PRESIDENT: Madam Speaker, Vice President Cheney, members of Congress, distinguished guests, and fellow citizens: Seven years have passed since I first stood before you at this rostrum. In that time, our country has been tested in ways none of us could have imagined. We faced hard decisions about peace and war, rising competition in the world economy, and the health and welfare of our citizens. These issues call for vigorous debate, and I think it's fair to say we've answered the call. Yet history will record that amid our differences, we acted with purpose. And together, we showed the world the power and resilience of American self-government.

All of us were sent to Washington to carry out the people's business. That is the purpose of this body. It is the meaning of our oath. It remains our charge to keep.

The actions of the 110th Congress will affect the security and prosperity of our nation long after this session has ended. In this election year, let us show our fellow Americans that we recognize our responsibilities and are determined to meet them. Let us show them that Republicans and Democrats can compete for votes and cooperate for results at the same time. (Applause.)

From expanding opportunity to protecting our country, we've made good progress. Yet we have unfinished business before us, and the American people expect us to get it done.

In the work ahead, we must be guided by the philosophy that made our nation great. As Americans, we believe in the power of individuals to determine their destiny and shape the course of history. We believe that the most reliable guide for our country is the collective wisdom of ordinary citizens. And so in all we do, we must trust in the ability of free peoples to make wise decisions, and empower them to improve their lives for their futures.

To build a prosperous future, we must trust people with their own money and empower them to grow our economy. As we meet tonight, our economy is undergoing a period of uncertainty. America has added jobs for a record 52 straight months, but jobs are now growing at a slower pace. Wages are up, but so are prices for food and gas. Exports are rising, but the housing market has declined. At kitchen tables across our country, there is a concern about our economic future.

In the long run, Americans can be confident about our economic growth. But in the short run, we can all see that that growth is slowing. So last week, my administration reached agreement with Speaker Pelosi and Republican Leader Boehner on a robust growth package that includes tax relief for individuals and families and incentives for business investment. The temptation will be to load up the bill. That would delay it or derail it, and neither option is acceptable. (Applause.) This is a good agreement that will keep our economy growing and our people working. And this Congress must pass it as soon as possible. (Applause.)


We have other work to do on taxes. Unless Congress acts, most of the tax relief we've delivered over the past seven years will be taken away. Some in Washington argue that letting tax relief expire is not a tax increase. Try explaining that to 116 million American taxpayers who would see their taxes rise by an average of $1,800. Others have said they would personally be happy to pay higher taxes. I welcome their enthusiasm. I'm pleased to report that the IRS accepts both checks and money orders. (Laughter and applause.)

Most Americans think their taxes are high enough. With all the other pressures on their finances, American families should not have to worry about their federal government taking a bigger bite out of their paychecks. There's only one way to eliminate this uncertainty: Make the tax relief permanent. (Applause.) And members of Congress should know: If any bill raises taxes reaches my desk, I will veto it. (Applause.)

Just as we trust Americans with their own money, we need to earn their trust by spending their tax dollars wisely. Next week, I'll send you a budget that terminates or substantially reduces 151 wasteful or bloated programs, totaling more than $18 billion. The budget that I will submit will keep America on track for a surplus in 2012. American families have to balance their budgets; so should their government. (Applause.)

The people's trust in their government is undermined by congressional earmarks -- special interest projects that are often snuck in at the last minute, without discussion or debate. Last year, I asked you to voluntarily cut the number and cost of earmarks in half. I also asked you to stop slipping earmarks into committee reports that never even come to a vote. Unfortunately, neither goal was met. So this time, if you send me an appropriations bill that does not cut the number and cost of earmarks in half, I'll send it back to you with my veto. (Applause.)

And tomorrow, I will issue an executive order that directs federal agencies to ignore any future earmark that is not voted on by Congress. If these items are truly worth funding, Congress should debate them in the open and hold a public vote. (Applause.)

Our shared responsibilities extend beyond matters of taxes and spending. On housing, we must trust Americans with the responsibility of homeownership and empower them to weather turbulent times in the housing market. My administration brought together the HOPE NOW alliance, which is helping many struggling homeowners avoid foreclosure. And Congress can help even more. Tonight I ask you to pass legislation to reform Fannie Mae and Freddie Mac, modernize the Federal Housing Administration, and allow state housing agencies to issue tax-free bonds to help homeowners refinance their mortgages. (Applause.) These are difficult times for many American families, and by taking these steps, we can help more of them keep their homes.


To build a future of quality health care, we must trust patients and doctors to make medical decisions and empower them with better information and better options. We share a common goal: making health care more affordable and accessible for all Americans. (Applause.) The best way to achieve that goal is by expanding consumer choice, not government control. (Applause.) So I have proposed ending the bias in the tax code against those who do not get their health insurance through their employer. This one reform would put private coverage within reach for millions, and I call on the Congress to pass it this year. (Applause.)

The Congress must also expand health savings accounts, create Association Health Plans for small businesses, promote health information technology, and confront the epidemic of junk medical lawsuits. (Applause.) With all these steps, we will help ensure that decisions about your medical care are made in the privacy of your doctor's office -- not in the halls of Congress. (Applause.)

On education, we must trust students to learn if given the chance, and empower parents to demand results from our schools. In neighborhoods across our country, there are boys and girls with dreams -- and a decent education is their only hope of achieving them.

Six years ago, we came together to pass the No Child Left Behind Act, and today no one can deny its results. Last year, fourth and eighth graders achieved the highest math scores on record. Reading scores are on the rise. African American and Hispanic students posted all-time highs. (Applause.) Now we must work together to increase accountability, add flexibility for states and districts, reduce the number of high school dropouts, provide extra help for struggling schools.

Members of Congress: The No Child Left Behind Act is a bipartisan achievement. It is succeeding. And we owe it to America's children, their parents, and their teachers to strengthen this good law. (Applause.)

We must also do more to help children when their schools do not measure up. Thanks to the D.C. Opportunity Scholarships you approved, more than 2,600 of the poorest children in our Nation's Capital have found new hope at a faith-based or other non-public school. Sadly, these schools are disappearing at an alarming rate in many of America's inner cities. So I will convene a White House summit aimed at strengthening these lifelines of learning. And to open the doors of these schools to more children, I ask you to support a new $300 million program called Pell Grants for Kids. We have seen how Pell Grants help low-income college students realize their full potential. Together, we've expanded the size and reach of these grants. Now let us apply that same spirit to help liberate poor children trapped in failing public schools. (Applause.)


On trade, we must trust American workers to compete with anyone in the world and empower them by opening up new markets overseas. Today, our economic growth increasingly depends on our ability to sell American goods and crops and services all over the world. So we're working to break down barriers to trade and investment wherever we can. We're working for a successful Doha Round of trade talks, and we must complete a good agreement this year. At the same time, we're pursuing opportunities to open up new markets by passing free trade agreements.

I thank the Congress for approving a good agreement with Peru. And now I ask you to approve agreements with Colombia and Panama and South Korea. (Applause.) Many products from these nations now enter America duty-free, yet many of our products face steep tariffs in their markets. These agreements will level the playing field. They will give us better access to nearly 100 million customers. They will support good jobs for the finest workers in the world: those whose products say "Made in the USA." (Applause.)

These agreements also promote America's strategic interests. The first agreement that will come before you is with Colombia, a friend of America that is confronting violence and terror, and fighting drug traffickers. If we fail to pass this agreement, we will embolden the purveyors of false populism in our hemisphere. So we must come together, pass this agreement, and show our neighbors in the region that democracy leads to a better life. (Applause.)

Trade brings better jobs and better choices and better prices. Yet for some Americans, trade can mean losing a job, and the federal government has a responsibility to help. (Applause.) I ask Congress to reauthorize and reform trade adjustment assistance, so we can help these displaced workers learn new skills and find new jobs. (Applause.)


To build a future of energy security, we must trust in the creative genius of American researchers and entrepreneurs and empower them to pioneer a new generation of clean energy technology. (Applause.) Our security, our prosperity, and our environment all require reducing our dependence on oil. Last year, I asked you to pass legislation to reduce oil consumption over the next decade, and you responded. Together we should take the next steps: Let us fund new technologies that can generate coal power while capturing carbon emissions. (Applause.) Let us increase the use of renewable power and emissions-free nuclear power. (Applause.) Let us continue investing in advanced battery technology and renewable fuels to power the cars and trucks of the future. (Applause.) Let us create a new international clean technology fund, which will help developing nations like India and China make greater use of clean energy sources. And let us complete an international agreement that has the potential to slow, stop, and eventually reverse the growth of greenhouse gases. (Applause.)

This agreement will be effective only if it includes commitments by every major economy and gives none a free ride. (Applause.) The United States is committed to strengthening our energy security and confronting global climate change. And the best way to meet these goals is for America to continue leading the way toward the development of cleaner and more energy-efficient technology. (Applause.)

To keep America competitive into the future, we must trust in the skill of our scientists and engineers and empower them to pursue the breakthroughs of tomorrow. Last year, Congress passed legislation supporting the American Competitiveness Initiative, but never followed through with the funding. This funding is essential to keeping our scientific edge. So I ask Congress to double federal support for critical basic research in the physical sciences and ensure America remains the most dynamic nation on Earth. (Applause.)

On matters of life and science, we must trust in the innovative spirit of medical researchers and empower them to discover new treatments while respecting moral boundaries. In November, we witnessed a landmark achievement when scientists discovered a way to reprogram adult skin cells to act like embryonic stem cells. This breakthrough has the potential to move us beyond the divisive debates of the past by extending the frontiers of medicine without the destruction of human life. (Applause.)


So we're expanding funding for this type of ethical medical research. And as we explore promising avenues of research, we must also ensure that all life is treated with the dignity it deserves. And so I call on Congress to pass legislation that bans unethical practices such as the buying, selling, patenting, or cloning of human life. (Applause.)

On matters of justice, we must trust in the wisdom of our founders and empower judges who understand that the Constitution means what it says. (Applause.) I've submitted judicial nominees who will rule by the letter of the law, not the whim of the gavel. Many of these nominees are being unfairly delayed. They are worthy of confirmation, and the Senate should give each of them a prompt up-or-down vote. (Applause.)

In communities across our land, we must trust in the good heart of the American people and empower them to serve their neighbors in need. Over the past seven years, more of our fellow citizens have discovered that the pursuit of happiness leads to the path of service. Americans have volunteered in record numbers. Charitable donations are higher than ever. Faith-based groups are bringing hope to pockets of despair, with newfound support from the federal government. And to help guarantee equal treatment of faith-based organizations when they compete for federal funds, I ask you to permanently extend Charitable Choice. (Applause.)

Tonight the armies of compassion continue the march to a new day in the Gulf Coast. America honors the strength and resilience of the people of this region. We reaffirm our pledge to help them build stronger and better than before. And tonight I'm pleased to announce that in April we will host this year's North American Summit of Canada, Mexico, and the United States in the great city of New Orleans. (Applause.)

There are two other pressing challenges that I've raised repeatedly before this body, and that this body has failed to address: entitlement spending and immigration. Every member in this chamber knows that spending on entitlement programs like Social Security, Medicare, and Medicaid is growing faster than we can afford. We all know the painful choices ahead if America stays on this path: massive tax increases, sudden and drastic cuts in benefits, or crippling deficits. I've laid out proposals to reform these programs. Now I ask members of Congress to offer your proposals and come up with a bipartisan solution to save these vital programs for our children and our grandchildren. (Applause.)


The other pressing challenge is immigration. America needs to secure our borders -- and with your help, my administration is taking steps to do so. We're increasing worksite enforcement, deploying fences and advanced technologies to stop illegal crossings. We've effectively ended the policy of "catch and release" at the border, and by the end of this year, we will have doubled the number of border patrol agents. Yet we also need to acknowledge that we will never fully secure our border until we create a lawful way for foreign workers to come here and support our economy. (Applause.) This will take pressure off the border and allow law enforcement to concentrate on those who mean us harm. We must also find a sensible and humane way to deal with people here illegally. Illegal immigration is complicated, but it can be resolved. And it must be resolved in a way that upholds both our laws and our highest ideals. (Applause.)

This is the business of our nation here at home. Yet building a prosperous future for our citizens also depends on confronting enemies abroad and advancing liberty in troubled regions of the world.

Our foreign policy is based on a clear premise: We trust that people, when given the chance, will choose a future of freedom and peace. In the last seven years, we have witnessed stirring moments in the history of liberty. We've seen citizens in Georgia and Ukraine stand up for their right to free and fair elections. We've seen people in Lebanon take to the streets to demand their independence. We've seen Afghans emerge from the tyranny of the Taliban and choose a new president and a new parliament. We've seen jubilant Iraqis holding up ink-stained fingers and celebrating their freedom. These images of liberty have inspired us. (Applause.)

In the past seven years, we've also seen images that have sobered us. We've watched throngs of mourners in Lebanon and Pakistan carrying the caskets of beloved leaders taken by the assassin's hand. We've seen wedding guests in blood-soaked finery staggering from a hotel in Jordan, Afghans and Iraqis blown up in mosques and markets, and trains in London and Madrid ripped apart by bombs. On a clear September day, we saw thousands of our fellow citizens taken from us in an instant. These horrific images serve as a grim reminder: The advance of liberty is opposed by terrorists and extremists -- evil men who despise freedom, despise America, and aim to subject millions to their violent rule.

Since 9/11, we have taken the fight to these terrorists and extremists. We will stay on the offense, we will keep up the pressure, and we will deliver justice to our enemies. (Applause.)


We are engaged in the defining ideological struggle of the 21st century. The terrorists oppose every principle of humanity and decency that we hold dear. Yet in this war on terror, there is one thing we and our enemies agree on: In the long run, men and women who are free to determine their own destinies will reject terror and refuse to live in tyranny. And that is why the terrorists are fighting to deny this choice to the people in Lebanon, Iraq, Afghanistan, Pakistan, and the Palestinian Territories. And that is why, for the security of America and the peace of the world, we are spreading the hope of freedom. (Applause.)

In Afghanistan, America, our 25 NATO allies, and 15 partner nations are helping the Afghan people defend their freedom and rebuild their country. Thanks to the courage of these military and civilian personnel, a nation that was once a safe haven for al Qaeda is now a young democracy where boys and girls are going to school, new roads and hospitals are being built, and people are looking to the future with new hope. These successes must continue, so we're adding 3,200 Marines to our forces in Afghanistan, where they will fight the terrorists and train the Afghan Army and police. Defeating the Taliban and al Qaeda is critical to our security, and I thank the Congress for supporting America's vital mission in Afghanistan. (Applause.)

In Iraq, the terrorists and extremists are fighting to deny a proud people their liberty, and fighting to establish safe havens for attacks across the world. One year ago, our enemies were succeeding in their efforts to plunge Iraq into chaos. So we reviewed our strategy and changed course. We launched a surge of American forces into Iraq. We gave our troops a new mission: Work with the Iraqi forces to protect the Iraqi people, pursue the enemy in its strongholds, and deny the terrorists sanctuary anywhere in the country.

The Iraqi people quickly realized that something dramatic had happened. Those who had worried that America was preparing to abandon them instead saw tens of thousands of American forces flowing into their country. They saw our forces moving into neighborhoods, clearing out the terrorists, and staying behind to ensure the enemy did not return. And they saw our troops, along with Provincial Reconstruction Teams that include Foreign Service officers and other skilled public servants, coming in to ensure that improved security was followed by improvements in daily life. Our military and civilians in Iraq are performing with courage and distinction, and they have the gratitude of our whole nation. (Applause.)


The Iraqis launched a surge of their own. In the fall of 2006, Sunni tribal leaders grew tired of al Qaeda's brutality and started a popular uprising called "The Anbar Awakening." Over the past year, similar movements have spread across the country. And today, the grassroots surge includes more than 80,000 Iraqi citizens who are fighting the terrorists. The government in Baghdad has stepped forward, as well -- adding more than 100,000 new Iraqi soldiers and police during the past year.

While the enemy is still dangerous and more work remains, the American and Iraqi surges have achieved results few of us could have imagined just one year ago. (Applause.) When we met last year, many said that containing the violence was impossible. A year later, high profile terrorist attacks are down, civilian deaths are down, sectarian killings are down.

When we met last year, militia extremists -- some armed and trained by Iran -- were wreaking havoc in large areas of Iraq. A year later, coalition and Iraqi forces have killed or captured hundreds of militia fighters. And Iraqis of all backgrounds increasingly realize that defeating these militia fighters is critical to the future of their country.

When we met last year, al Qaeda had sanctuaries in many areas of Iraq, and their leaders had just offered American forces safe passage out of the country. Today, it is al Qaeda that is searching for safe passage. They have been driven from many of the strongholds they once held, and over the past year, we've captured or killed thousands of extremists in Iraq, including hundreds of key al Qaeda leaders and operatives.

Last month, Osama bin Laden released a tape in which he railed against Iraqi tribal leaders who have turned on al Qaeda and admitted that coalition forces are growing stronger in Iraq. Ladies and gentlemen, some may deny the surge is working, but among the terrorists there is no doubt. Al Qaeda is on the run in Iraq, and this enemy will be defeated. (Applause.)

When we met last year, our troop levels in Iraq were on the rise. Today, because of the progress just described, we are implementing a policy of "return on success," and the surge forces we sent to Iraq are beginning to come home.


This progress is a credit to the valor of our troops and the brilliance of their commanders. This evening, I want to speak directly to our men and women on the front lines. Soldiers and sailors, airmen, Marines, and Coast Guardsmen: In the past year, you have done everything we've asked of you, and more. Our nation is grateful for your courage. We are proud of your accomplishments. And tonight in this hallowed chamber, with the American people as our witness, we make you a solemn pledge: In the fight ahead, you will have all you need to protect our nation. (Applause.) And I ask Congress to meet its responsibilities to these brave men and women by fully funding our troops. (Applause.)

Our enemies in Iraq have been hit hard. They are not yet defeated, and we can still expect tough fighting ahead. Our objective in the coming year is to sustain and build on the gains we made in 2007, while transitioning to the next phase of our strategy. American troops are shifting from leading operations, to partnering with Iraqi forces, and, eventually, to a protective overwatch mission. As part of this transition, one Army brigade combat team and one Marine Expeditionary Unit have already come home and will not be replaced. In the coming months, four additional brigades and two Marine battalions will follow suit. Taken together, this means more than 20,000 of our troops are coming home. (Applause.)

Any further drawdown of U.S. troops will be based on conditions in Iraq and the recommendations of our commanders. General Petraeus has warned that too fast a drawdown could result in the "disintegration of the Iraqi security forces, al Qaeda-Iraq regaining lost ground, [and] a marked increase in violence." Members of Congress: Having come so far and achieved so much, we must not allow this to happen. (Applause.)

In the coming year, we will work with Iraqi leaders as they build on the progress they're making toward political reconciliation. At the local level, Sunnis, Shia, and Kurds are beginning to come together to reclaim their communities and rebuild their lives. Progress in the provinces must be matched by progress in Baghdad. (Applause.) We're seeing some encouraging signs. The national government is sharing oil revenues with the provinces. The parliament recently passed both a pension law and de-Baathification reform. They're now debating a provincial powers law. The Iraqis still have a distance to travel. But after decades of dictatorship and the pain of sectarian violence, reconciliation is taking place -- and the Iraqi people are taking control of their future. (Applause.)


The mission in Iraq has been difficult and trying for our nation. But it is in the vital interest of the United States that we succeed. A free Iraq will deny al Qaeda a safe haven. A free Iraq will show millions across the Middle East that a future of liberty is possible. A free Iraq will be a friend of America, a partner in fighting terror, and a source of stability in a dangerous part of the world.

By contrast, a failed Iraq would embolden the extremists, strengthen Iran, and give terrorists a base from which to launch new attacks on our friends, our allies, and our homeland. The enemy has made its intentions clear. At a time when the momentum seemed to favor them, al Qaida's top commander in Iraq declared that they will not rest until they have attacked us here in Washington. My fellow Americans: We will not rest either. We will not rest until this enemy has been defeated. (Applause.) We must do the difficult work today, so that years from now people will look back and say that this generation rose to the moment, prevailed in a tough fight, and left behind a more hopeful region and a safer America. (Applause.)

We're also standing against the forces of extremism in the Holy Land, where we have new cause for hope. Palestinians have elected a president who recognizes that confronting terror is essential to achieving a state where his people can live in dignity and at peace with Israel. Israelis have leaders who recognize that a peaceful, democratic Palestinian state will be a source of lasting security. This month in Ramallah and Jerusalem, I assured leaders from both sides that America will do, and I will do, everything we can to help them achieve a peace agreement that defines a Palestinian state by the end of this year. The time has come for a Holy Land where a democratic Israel and a democratic Palestine live side-by-side in peace. (Applause.)

We're also standing against the forces of extremism embodied by the regime in Tehran. Iran's rulers oppress a good and talented people. And wherever freedom advances in the Middle East, it seems the Iranian regime is there to oppose it. Iran is funding and training militia groups in Iraq, supporting Hezbollah terrorists in Lebanon, and backing Hamas' efforts to undermine peace in the Holy Land. Tehran is also developing ballistic missiles of increasing range, and continues to develop its capability to enrich uranium, which could be used to create a nuclear weapon.

Our message to the people of Iran is clear: We have no quarrel with you. We respect your traditions and your history. We look forward to the day when you have your freedom. Our message to the leaders of Iran is also clear: Verifiably suspend your nuclear enrichment, so negotiations can begin. And to rejoin the community of nations, come clean about your nuclear intentions and past actions, stop your oppression at home, cease your support for terror abroad. But above all, know this: America will confront those who threaten our troops. We will stand by our allies, and we will defend our vital interests in the Persian Gulf. (Applause.)

On the home front, we will continue to take every lawful and effective measure to protect our country. This is our most solemn duty. We are grateful that there has not been another attack on our soil since 9/11. This is not for the lack of desire or effort on the part of the enemy. In the past six years, we've stopped numerous attacks, including a plot to fly a plane into the tallest building in Los Angeles and another to blow up passenger jets bound for America over the Atlantic. Dedicated men and women in our government toil day and night to stop the terrorists from carrying out their plans. These good citizens are saving American lives, and everyone in this chamber owes them our thanks. (Applause.)

And we owe them something more: We owe them the tools they need to keep our people safe. And one of the most important tools we can give them is the ability to monitor terrorist communications. To protect America, we need to know who the terrorists are talking to, what they are saying, and what they're planning. Last year, Congress passed legislation to help us do that. Unfortunately, Congress set the legislation to expire on February the 1st. That means if you don't act by Friday, our ability to track terrorist threats would be weakened and our citizens will be in greater danger. Congress must ensure the flow of vital intelligence is not disrupted. Congress must pass liability protection for companies believed to have assisted in the efforts to defend America. We've had ample time for debate. The time to act is now. (Applause.)

Protecting our nation from the dangers of a new century requires more than good intelligence and a strong military. It also requires changing the conditions that breed resentment and allow extremists to prey on despair. So America is using its influence to build a freer, more hopeful, and more compassionate world. This is a reflection of our national interest; it is the calling of our conscience.

America opposes genocide in Sudan. (Applause.) We support freedom in countries from Cuba and Zimbabwe to Belarus and Burma. (Applause.)

America is leading the fight against global poverty, with strong education initiatives and humanitarian assistance. We've also changed the way we deliver aid by launching the Millennium Challenge Account. This program strengthens democracy, transparency, and the rule of law in developing nations, and I ask you to fully fund this important initiative. (Applause.)

America is leading the fight against global hunger. Today, more than half the world's food aid comes from the United States. And tonight, I ask Congress to support an innovative proposal to provide food assistance by purchasing crops directly from farmers in the developing world, so we can build up local agriculture and help break the cycle of famine. (Applause.)

America is leading the fight against disease. With your help, we're working to cut by half the number of malaria-related deaths in 15 African nations. And our Emergency Plan for AIDS Relief is treating 1.4 million people. We can bring healing and hope to many more. So I ask you to maintain the principles that have changed behavior and made this program a success. And I call on you to double our initial commitment to fighting HIV/AIDS by approving an additional $30 billion over the next five years. (Applause.)

America is a force for hope in the world because we are a compassionate people, and some of the most compassionate Americans are those who have stepped forward to protect us. We must keep faith with all who have risked life and limb so that we might live in freedom and peace. Over the past seven years, we've increased funding for veterans by more than 95 percent. And as we increase funding -- (applause.) And as increase funding we must also reform our veterans system to meet the needs of a new war and a new generation. (Applause.) I call on the Congress to enact the reforms recommended by Senator Bob Dole and Secretary Donna Shalala, so we can improve the system of care for our wounded warriors and help them build lives of hope and promise and dignity. (Applause.)

Our military families also sacrifice for America. They endure sleepless nights and the daily struggle of providing for children while a loved one is serving far from home. We have a responsibility to provide for them. So I ask you to join me in expanding their access to child care, creating new hiring preferences for military spouses across the federal government, and allowing our troops to transfer their unused education benefits to their spouses or children. (Applause.) Our military families serve our nation, they inspire our nation, and tonight our nation honors them. (Applause.)

The strength -- the secret of our strength, the miracle of America, is that our greatness lies not in our government, but in the spirit and determination of our people. (Applause.) When the Federal Convention met in Philadelphia in 1787, our nation was bound by the Articles of Confederation, which began with the words, "We the undersigned delegates." When Gouverneur Morris was asked to draft a preamble to our new Constitution, he offered an important revision and opened with words that changed the course of our nation and the history of the world: "We the people."

By trusting the people, our Founders wagered that a great and noble nation could be built on the liberty that resides in the hearts of all men and women. By trusting the people, succeeding generations transformed our fragile young democracy into the most powerful nation on Earth and a beacon of hope for millions. And so long as we continue to trust the people, our nation will prosper, our liberty will be secure, and the state of our Union will remain strong. (Applause.)

So tonight, with confidence in freedom's power, and trust in the people, let us set forth to do their business. God bless America. (Applause.)

Chamber of the United States House of Representatives

United States Capitol

Genel Başkan Baykal; ''Nedir Bu Türban? 50 Yıl Önce Türban Var Mıydı? 50 Yıl Önce İnsanlar Müslüman Değil miydi? Yeni Bir Peygamber mi Geldi?''


-“Getirilmek istenen, gelen, Anadolu'daki kadınlarımızın yaşmağı, başörtüsü değildir. Gelen, Arap-Vahabi, Abbasi-Amevi İslam yorumunun, Türkiye'ye yönelik projelerinin bir simgesi olarak, Türkiye'deki işbirlikçileriyle birlikte Anadolu halkına dayatmaya başladığı bir yabancı üniformadır”
-“ Bu yabancı formanın gelişiyle Türkiye'de yükselen İslamiyet değildir. Bunun gelişiyle Türkiye'de yaygınlaşan İslamiyetin özü, değerleri, ahlakı, kuralları değildir. Kur'an'ın İslamiyeti değildir. Gelen başka bir şeydir. Din için gelmiyor, siyaset için geliyor.''

-“Sınıfta bütün öğrenciler türbanlı, tek öğretmenin başı açık olacak, böylece laiklik kurtulacak, bu mümkün mü? Anayasa değişmeden Türkiye'deki gerçeğe bakın. Değişiklik anayasa'ya girdikten sonra kim önleyecek, bunlar mı önleyecek, bunların işbirlikçileri mi tutup hesap soracak. Hedef laiklik ilkesidir.''

-''Sizin bu uygulamalarınızın ne Hıristiyanlık'ta ne İslamiyet'te yeri var. Sizin sadece batı'da değil Hz. Ömer'in nezdinde de yeriniz yok''

-''Cumhuriyet tarihimizde ilk kez, Türkiye'nin içine girdiği doğrultuyu tehdit eden bir anlayış, zihniyet çeşitli fırsatlar kullanılarak yaşama geçirilmek isteniyor''

-''Sanmayın ki konu sıradan bir kılık kıyafet konusundan ibaret. Bu getirilen düzenleme, sadece üniversitelerde değil, tüm resmi eğitim sistemi içinde türban denilen, milletimizin, kültürümüzün bir parçası olmayan, dışardan Türkiye'ye belli siyasi amaçlarla dayatılmış olan ithal bir kıyafetin, Türkiye'de devlet sisteminin içine doğru gelişmesinin önünü açmıştır''

-''Bu süreç işletilirken çok masum talepler, iyi niyetli istekler, çok doğal, haklı, kimsenin itiraz edemeyeceği durumlar gerekçe olarak kullanılır. Zaten bütün süreçler hep böyle işler. Hiçbir zaman başlatılan sürecin işi nereye götüreceği açıkça ilan edilerek düğmeye basılmaz''

-“Dönemin TBMM Başkanı 23 Nisan 2005'te laiklik konusunda ''bu işi yeniden yorumlamak lazım'', başbakan ise ''acele etme zaman içinde halledeceğiz'' demişti. YÖK başkanının, başbakan ve cumhurbaşkanının kendisine ''sakın ha her şeyi anlatmaya kalkma, sonra bizi ipe çekerler'' dediğini söyledi. Bazı safdiller hala bu hükümetin kafasının arkasında bir takiye yok demeye devam ediyorlar mı?''

-''Ahlak, ilke diyorsanız, orada biraz durunuz Sayın Başbakan. Akbil yolsuzluğundan hesabını verememiş bir başbakan'ın batı'daki ahlak krizinden söz etmeye hakkı var mı? Bir maliye bakanının kendisi hakkında 4 kez af çıkarması da batı kültürünün, ahlakının bir parçası mı?”

İletişim Koordinatörlüğü (Ankara) - Genel Başkanı Deniz Baykal, ''Nedir bu türban? 50 yıl önce türban var mıydı? 50 yıl önce insanlar müslüman değil miydi? Yeni bir Peygamber mi geldi?'' diye sordu.


CHP Grup toplantısında güncel olayları değerlendiren Genel Başkan Baykal, Başbakan Erdoğan’a seslenerek, ''Sizin bu uygulamalarınızın ne hıristiyanlık'ta ne İslamiyet'te yeri var. Sizin sadece Batı'da Değil Hz. Ömer'in nezdinde de yeriniz yok'' dedi.


''Ahlak, İlke Diyorsanız, Orada Biraz Durunuz Sayın Başbakan. Akbil Yolsuzluğundan Hesabını Verememiş Bir Başbakan'ın Batı'daki Ahlak Krizinden Söz Etmeye Hakkı Var Mı?'' diye soran Genel Başkan Baykal’ın konuşması şöyle ;


Baykal, CHP TBMM Grup toplantısında yaptığı konuşmada, türban tartışmalarıyla ilgili değerlendirmelerde bulundu.


Baykal, 1950'li yıllardan bu yana hiçbir iktidarın ''Laiklik'' ilkesinin değiştirilmesi gerektiği yönünde bir söyleminin olmadığını belirterek, Adnan Menderes, Süleyman Demirel ve Turgut Özal'ın ''Laiklik'' ilkesinin rahatsızlık yarattığı konusunda bir talebi ortaya koymadıklarını söyledi. Baykal, ilk kez AK Parti iktidarı döneminde, ''Laiklik'' ilkesinin yanlış olduğunun açıkça ifade edildiğini savundu.


Türban konusunun önce ''Başörtüsü'' diye takdim edildiğini anlatan Baykal, başörtüsü konusunda kimsenin en küçük itirazı bulunmadığını kaydetti. Baykal, başörtüsünün arkasına saklanarak türbanın, Türkiye'de kökleştirmek, yaygınlaştırmak, meşrulaştırmak, hukuklaştırmak ve Anayasallaştırmak istendiğini söyledi. Baykal, ''Nedir bu türban? 50 yıl önce türban var mıydı? 50 yıl önce insanlar Müslüman değil miydi? Yani İslamiyetin ayrılmaz parçası olarak sanki şimdi takdim edilmek istenen türban, gerçekten İslamiyetin ayrılmaz parçasıysa, 40-50 yıl önce Müslüman olanlar, bunun farkında değil miydi? İslamiyet yeniden mi yorumlandı? Yeni bir peygamber mi geldi?'' diye konuştu.


-''TÜRKİYE, DIŞINDAN KAYNAKLANAN BİR OLAY''-


Türbanın, son dönemin işi olduğunu belirten Baykal, ''İslamiyet'in özünün bir parçası olarak türban kavramının takdim edilmesi bir büyük aldatmacadır'' dedi.


Türbanın yaygınlaştırılmak istendiğine, doğru kıyafet biçimi haline dönüştürülmek istendiğine tanık olduklarını belirten Baykal, ''Bu, Türkiye'nin içinden değil. dışından kaynaklanan bir olaydır. Elbette içinden de destekler gelmiştir'' diye konuştu.


-''...ANAYASANIN KAPISINI AÇARAK HOŞGELDİN DİYORUZ''-


''Şimdi önümüze böyle bir olay, tablo dayatılmıştır. Bu tablo, dinin Türkiye'de yeniden yükselmesi anlamına mı geliyor, dinin başka amaçlarla kullanılması anlamına mı geliyor?'' diyen Baykal, Türkiye'nin işini, gücünü bıraktığını ve türban için Anayasa değişikliği yapmaya çalıştığını söyledi.


Baykal, ''Dokunulmazlık için Anayasayı değiştiremiyoruz, Türkiye'nin temel sorunlarının çözümüne yardımcı olmak üzere Anayasayı değiştirmeye yönelmiyoruz. Ama Türkiye'ye dışardan dayatılmış olan, siyasal içerikli bir yaşam biçimi zorlamasına, Türkiye'nin Anayasası'nın kapısını açarak hoşgeldin diyoruz'' diye konuştu.


-''BİR DİN ANLAYIŞINA DAYALI YARIŞ...''-


Türban girişimin, siyasi gelişmelere yol açacak bir adım olduğunu savunan Baykal, şöyle konuştu:


''Bu öyle bir süreçtir ki kimin, nasıl kontrol edebileceği de söylenemez. Şimdi bu işi başlatanlar, buna destek verenler kendi aralarında sorumluluk düzeylerini asgariye indirebilmek için bir çaba içinde gözüküyorlar. Olay başlatılmıştır ama herkes, 'Ben onu istedim, bunu istemedim' diyerek, kendi sorumluluğunu ayırabilmeye çalışıyor. Bir iş yapmışlardır. Yapılan işin ne olduğunu, herkes açık şekilde bilmelidir. 'Bu yapılan iş, sadece üniversitelerde türbanın serbestiyetini sağlayan bir düzenleme olacaktır' demek, kimseyi inandırmaya yetmez. Ne bunu yapanlar, söylediklerine inanıyor olabilir ne de onların bu sözlerine kimsenin inanması mümkün değildir.Başlatılan iş, biliniz ki artık küçük küçük bentlerle, duvarlarla, engellerle sınırlanılabilecek bir iş değildir. Bir din anlayışına dayalı bir yarış, devlet düzeni içinde yer almaya yönelik olarak harekete geçirilmiştir.''


-''ÖNÜNE GEÇMEK MÜMKÜN MÜ?''-


Baykal, ''Türbana, sadece üniversitede izin vereceğiz, lisede izin vermeyeceğiz'' denildiğini anımsatarak, ''Dini inancının gereği yüksek okulda örtüyor da 16-17 yaşındaki genç kız lisede dini inancının gereği niye örtmüyor? Bunun önüne geçmen mümkün mü?'' diye sordu. Düzenlemeden sonra liselerde de türbanın önüne geçilemeyeceğini öne süren Baykal, şöyle konuştu:


''Hiçbir hukuki atraksiyon, AKP'yi bu istikamette destekleyen hiçbir büyük hukukçu arkadaşımız zekasıyla, teknik beceresiyle başlatılan işin çok daha geniş kapsama ulaşmasını engelleyecek formülü bulmaya muktedir değildir. Şimdi ağlaşmanın da hiçbir anlamı yoktur. O formül, bu işi engeller mi, bu formül engeller mi? Seni kullanırlar. O formül, bu formül derler, sonra istedikleri formülü getirirler, koyarlar ve sen de buna alet olursun.


Bu getirilen düzenleme sadece üniversitelerde değil, tüm resmi eğitim sistemi içinde türban denilen, milletimizin, tarihimizin, geleneklerimizin, kültürümüzün bir parçası olmayan, dışardan Türkiye'ye belli siyasi amaçlarla dayatılmış olan ithal bir kıyafetin, Türkiye'de devlet sisteminin içine doğru gelişmesinin önünü açmıştır. Bunu açık şekilde bilelim. Gelen, Anadolu'daki kadınlarımızın yaşmağı, başörtüsü değildir. Gelen, Arap-Vahabi, Abbasi-Emevi İslam yorumunun, Türkiye'ye yönelik projelerinin bir simgesi olarak, Türkiye'deki işbirlikçileriyle birlikte Anadolu halkına dayatmaya başladığı bir yabancı üniformadır. Onun önünü açacak. Bunun gelişiyle Türkiye'de yükselen İslamiyet değildir. Bunun gelişimiyle Türkiye'de yaygınlaşan İslamiyetin özü, değerleri, ahlakı, kuralları değildir. Kur'an'ın İslamiyeti değildir. Gelen başka bir şeydir. Din için gelmiyor, siyaset için geliyor.''


Baykal, bu siyasetin anlayışının, inançlı Müslüman vatandaşların samimi duygularını kullandığını, hedefin, Mustafa Kemal Atatürk'ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti olduğunu kaydetti.


Grup toplantısında Cumhuriyetin laik kimliğinin, Cumhuriyet'in özü olduğuna işaret eden Baykal, hedefin de bu olduğunu savundu.


Bunu bilerek gerçekleştirenler ile ne yaptığını bilmeden alet olanların, kullanılanların bulunduğunu belirten Baykal, ''Buna alet olanlar kendilerine göre gerekçeler ortaya koyar. 'Yok meydanı boş bırakmayacaklarmış da o meydanda yarışacaklarmış' O meydanda yarışsan ne yarışmasan ne? Mesele, senin onunla bununla yarışıp yarışmaman değil, mesele Türkiye Cumhuriyeti'nin ebediyen devam edip etmeyeceği'' diye konuştu.


-''İŞBİRLİKÇİLERİ Mİ HESAP SORACAK?''


Başörtüsü serbestliğinin üniversiteler ile sınırlı kalacağının söylendiğini ancak bunun mümkün olmadığını, hiçbir haklı gerekçenin bulunmadığını belirten Baykal, şu görüşleri dile getirdi:


''Anayasa'ya bir vatandaşlık hakkı olarak koymuşsun, herkes vatandaş, lisedeki de vatandaş. 'Sınırlanabilir' demişsin. YÖK yasasında sınırlamışsın, liselerle ilgili sınırlama getirdin mi? Sınırlamayı şimdi sen getiriyorsun, yarın başka birisi... Artık Türkiye Cumhuriyeti'nin güvencesi Anayasa olmaktan çıkıyor, herhangi bir iktidarın siyasi ihtiyaçlarına göre oluşacak olan parlamentonun basit çoğunluğu oluyor. Türkiye'nin gelecekteki kaderi ona teslim oluyor, Anayasa'dan çıkıyor.


Sınıfta bütün öğrenciler türbanlı, tek öğretmenin başı açık olacak, böylece laiklik kurtulacak, bu mümkün mü? Anayasa değişmeden Türkiye'deki gerçeğe bakın. Bu Anayasa'ya girdikten sonra kim önleyecek, bunlar mı önleyecek, bunların işbirlikçileri mi tutup hesap soracak. Hedef laiklik ilkesidir.''


-''MAHKEME, USUL İHLALİ YAPILDIĞINI GÖREBİLECEKTİR''-


Baykal, konunun Anayasa'ya aykırı bir düzenleme olduğunu, bunu AK Parti hukukçularının, akıl hocalarının da bildiğini ancak ''Anayasa'ya aykırı ama Anayasa Mahkemesi bunun hükmünü veremez'' dediklerini savundu.


Getirilen anayasa değişikliğinin, Anayasa'nın 2. maddesindeki laiklik ilkesine aykırı olduğunu, bu maddenin değiştirilmesinin dahi teklif edilemeyeceğini belirten Baykal, ''Teklif edilmesi halinde Anayasa Mahkemesi'nin 'Ben esasa bakamam, usule bakarım' demesi beklenir mi?'' diye sordu. Baykal, mahkemenin, teklif edilmesi yasaklanan bir maddenin teklif edilmesiyle, usul ihlali yapıldığını görebileceğini ifade ederek, ''Bakalım görecekler mi göremeyecekler mi?'' dedi.


Baykal, dönemin TBMM Başkanı'nın 23 Nisan 2005'te laiklik konusunda ''Bu işi yeniden yorumlamak lazım'', Başbakan'ın ise ''Acele etme zaman içinde halledeceğiz'' açıklamalarında bulunduğunu, YÖK Başkanının, Başbakan ve Cumhurbaşkanının kendisine ''Sakın ha her şeyi anlatmaya kalkma, sonra bizi ipe çekerler'' dediğini söyledi. Baykal, ''Bazı safdiller hala bu hükümetin kafasının arkasında bir takiye yok demeye devam ediyorlar mı?'' dedi.


AKP TBMM Grup Yönetim Kurulunun, Konya Milletvekili Hüsnü Tuna'nın türbanla ilgili açıklamaları nedeniyle hakkında inceleme başlattığını anımsatan Baykal, daha önce de Atatürk'e saldıran bir AK Parti milletvekiline de ceza verildiğini ancak sonra idare amiri yapıldığını ifade etti. Bunların, parti aleyhinde delil oluşturmamak için yapıldığını ileri süren Baykal, ''Böyle bir samimiyetsizlikle dürüst bir siyaset olur mu?'' sorusunu yöneltti.


-''BATI KÜLTÜRÜNÜN BİR PARÇASI MI?''-


Baykal, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın son zamanlarda giderek daha cesur açıklamalar yaptığını, ''Batının ilmini değil, ahlaksızlığını aldık'' dediğini belirterek, bu açıklamanın Erdoğan'ın, batı, medeniyet ve kültür problemini nasıl anladığını gösterdiğini bildirdi.


''Keşke biz Batı'nın ahlaksızlığını, olumsuz yönlerini aldığımız iddiası doğru olsaydı, o zaman çözümü çok daha kolay olurdu. Bugün Türkiye'de çok ciddi ahlaki problemler, yolsuzlukluklar, manevi krizler var'' diyen Deniz Baykal, şunları kaydetti:


''İnsanın aklına şu geliyor; bir Maliye Bakanının kendisi hakkında 4 kez af çıkarması Batı kültürünün, ahlakının bir parçası mı? Batı'da, bizim Başbakan'ın, bakanların kendi çocuklarına çıkar sağlaması halinde, başına nelerin geleceğini Başbakan bilmiyor mu? Ahlak, ilke diyorsanız, orada biraz durunuz Sayın Başbakan. Siz hale kendi hesabını verememişsiniz, AKBİL yolsuzluğundan hesabını verememiş bir Başbakan'ın çıkıp da Batı'daki ahlak krizinden söz etmeye hakkı var mı? Sizin bu uygulamalarınızın ne Batı'da ne Doğu'da ne Hıristiyanlık'ta ne İslamiyet'te yeri var. Sizin sadece Batı'da değil Hz. Ömer'in nezdinde de yeriniz yok.''

Friday, January 25, 2008

Genel Başkanı Baykal CNNTÜRK’ün Canlı Yayınında, ''Türkiye, Din Devletine mi Gider Diyorsunuz'' Sorusuna, ''Bunu Görmeyenlere Hayranım''


-''İktidardakiler, laiklikten sıkılmışlar, laikliğin artık belirleyici olmadığı bir yeni rejim aranıyor”
-''Birbirimizi niye aldatıyoruz. Laiklikten bunaldıysak, laiklikten şikayetçiysek söyleyin laikliği kaldıralım. Daha iyi bir ülke olacağımıza inanıyorsak laikliği kaldırın kardeşim. Kenarından, köşesinden kemirmeye kalkmayın. Kenarından köşesinden kaldırarak kimse kimseyi aldatamaz. Olayın özü budur''


-“İlk kez, maalesef, din siyasetin içine tehlikeli biçimde sokuldu. Din çok önemlidir, çok saygı değerdir, onun çok önemli olması ondan kaynaklanan yanlışların yapılmayacağı anlamına gelmez. İnançlar, din, İslamiyet, ibadet tamam ama ne olur, yobazlığa, ölçüyü aşmaya, dini siyasete, hukuka, eğitime taşımaya ne olur izin vermeyin. Bir gidiş varsa buraya doğru bu çok tehlikelidir. Şimdi öyle bir gidiş var ve gayet bilinçli olarak yapılıyor. Buraya doğru gidiyor. Siz yavaş yavaş başlarsınız. 'Devletin başına bir Müslüman cumhurbaşkanı seçilsin' demeye başlarsınız. Bu işlediği anda kırılmaya başlar vazo. Vazo kırılmaya başlamıştır.''

-''Bizim beğenmediğimiz, sıkıldığımız, rahatsız olduğumuz, mümkünse bunu atalım dediğimiz o laiklik var ya onun sayesinde Türkiye dünyada 1 numaradır”

-''Türban tartışmasının sadece bir grup genç kızın üniversitede okurken, özgür bir biçimde kıyafetlerini kararlaştırması sorunundan ibaret olmadığı, bunun ötesinde Türkiye'de anayasal sistemin geleceği ile ilgili bir arayışın, bir tartışmanın yattığı ortaya çıkmıştır''

-“Yüksekokul, üniversite için diyorsunuz. Dini inanç sahibi olan sadece yüksekokul öğrencisi mi? Lise, ortaokul, ilkokul öğrencisinin dini inancı yok mu? Ailesinin dini inancı yok mu? Bu söylendiği gibi kalmaz''


İletişim Koordinatörlüğü (Ankara) - CHP Genel Başkanı Deniz Baykal, ''CNNTÜRK’e konuk olarak, Ankara Kulisi programında Fikret Bila ve Murat Yetkin'in sorularını yanıtladı.


Genel Başkan Baykal, türban tartışmalarına ilişkin soruyu yanıtlarken, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın İspanya gezisi sırasında gündeme getirdiği konunun Türkiye'de ayrıntılı bir şekilde tartışıldığını ve gelinen noktada, artık daha iyi değerlendirme yapılabileceğini'' söyledi.


''Türban tartışmasının sadece bir grup genç kızın üniversitede okurken, özgür bir biçimde kıyafetlerini kararlaştırması sorunundan ibaret olmadığı, bunun ötesinde Türkiye'de anayasal sistemin geleceği ile ilgili bir arayışın bir tartışmanın yattığı ortaya çıkmıştır'' diyen Baykal, ''aklı başında kimsenin insan hak ve özgürlüklerine ayrıntılı bir şekilde müdahale etmeyi doğru bulmasının mümkün olmadığını'' belirterek şunları söyledi;


''Türkiye'de elbette herkes istediği gibi okuyabilmelidir. Üniversite eğitiminde kılık kıyafete bağlı olmadan özgürce Türkiye'de yaşanabilmelidir. Bunlar temel tercihlerdir. Bundan hiçbir kuşku yok. Buradaki önemli soru şudur: Biz sadece bugüne değil, yarına da bakmalıyız. Ülkeyi yönetenler, ülkenin devlet adamları, politikacıları, ülkenin nasıl bir geleceğe doğru yönlendirilmesi gerektiğini düşünerek davranmalıyız.''


Deniz Baykal, anayasanın bu konuda temel bir çerçeve verdiğini, bu çerçeveyi temel alarak ülkenin geleceğini yönlendirmek gerektiğini söyledi. Baykal, ''Şimdi anayasa tartışması yapıldı. Çünkü bu konu anayasada bir değişiklikle çözülmek istendi. Engelin anayasadan kaynaklandığı tespit edilmişti. Anayasa Mahkemesi, AHİM, Danıştay kararlarıyla... O zaman bunu aşalım denildi. Bunu aşma çabaları bizi şu noktaya getirdi: Görüldü ki, anayasa bir bütündür, anayasanın sadece bir maddesiyle oynayarak, anayasanın tümünün öngörmediği bir sonucu elde etmek mümkün değildir'' dedi.


Görüşlerini açıklarken, Anayasanın değiştirilmesi teklif dahi edilemeyecek maddelerinden birisinin laiklik olduğunu, yola bu ilkelerle çıkıldığını hatırlatan Baykal, ''sorunun bu noktada odaklandığını, meselenin türban olmadığını'' belirtti.


''Anayasanın 42. maddesine ve 10. maddesine bir madde koyalım'' denildiğini, ''Bu durumda, laikliği ihlal eder mi etmez mi?'' konusunun gündeme geleceğini ve bunu aşmanın kolay olmayacağını kaydeden Baykal, aslında Türkiye'nin temel kuruluş anlayışının değiştirilmek istendiğini belirterek şunları söyledi;


''İki tane öneri var, Anayasada bu konuyu çözmeye yönelik. Birisi AKP'nin, diğeri de MHP'nin önerisi. AKP diyor ki, 'Anayasanın herkese eşit öğrenme hakkını güvenceye alan maddesine bir madde ekleyelim, ceza hukukuna ve genel ahlaka aykırı olmamak şartıyla yüksek öğrenimde kıyafet serbesttir diyelim, böylece bu işi çözelim' diyor. Bu yaklaşımın çok ciddi anayasal bir problemi var.


Anayasa düzeninde daha sonra yargı kararıyla da netleştiği gibi, üniversitede kıyafet serbestliği yok. Laik bir çağdaş anlayışa göre giyinmek mecburiyeti üniversiteye dayatılmış. Şimdi 'üniversiteden bunu ayıralım' dediğiniz zaman, ceza hukukuna ve genel ahlaka aykırı değilse, 'mayoyla, çıplak gelmesin ya da fesle gelmesin ama türbanla gelebilsin diye madde koyalım' diyorlar. Anayasayı siz bir ceza kanunu gibi bir noktaya çekemezsiniz. Anayasa ceza kanunlarının üzerinde bir güvence. Yani siz böylece bunu yaptığınız zaman, anayasada 3'te 2 çoğunlukla ve özel bir yöntemle yapılabilecek değişiklikleri sıradan bir çoğunlukla yapma imkanı getirirsiniz. Böylece anayasayı boşaltırsınız.''


Genel Başkan Baykal, diğer öneriyle de ''kamu hizmeti'' kavramından yola çıkılarak kısıtlama getirilmek istendiğini, kamu hizmeti alanlar bakımından üniversite düzeyinde bir eşitlik sağlayalım denildiğini açıkladı ve şöyle dedi.


''Bu da ciddi anayasal problemler doğuruyor. Aslında kamu hizmeti alan veren ayrımı bizim anayasamızda olan bir ayrımdır. Anayasa vatandaşı temel alır ve düzenleme getirir. Siz kamu hizmeti yapanlara ayrı, alanlara bir başka insan hakkı düzenlemesini neye dayanarak vereceksiniz? Herkes dini inancının gereği türban takıyor diyorsunuz. Bunun için mi bu konuyu düzenlemeye çalışıyorsunuz? 'Evet bunun düzenlemeye çalışıyoruz' diyorlar. Hatta 'siyasi simge olsa ne yazar' lafına kızıyorsunuz ve diyorsunuz ki 'siyasi simge dersek yanlış olur dini inanç gereği.' Peki dini inancın gereği... Dini inanç sahibi olan sadece yüksekokul öğrencisi mi? Lise, ortaokul, ilkokul öğrencisinin dini inancı yok mu? Ailesinin dini inancı yok mu?''


Hemşire ve doktorlara bu hakkı vermeyeceğiz denilemeyeceğini de ifade eden Baykal, olayın ''ciddi görülmesi'' gerektiğini söyledi. Baykal, ''Türkiye'de laikliğin bir değeri, anlamı var. Şimdi şu, bu gerekçeyle laiklik ilkesini delmeye başladığımız zaman, bilelim ki, bunu bir yerde tutmak mümkün değildir. Laikliğin özünü tartışma noktasındayız. Şimdi geldiğimiz nokta odur. Yani 'şu anda söz konusu değil' diyor... Ama pek çok insan 'elbette öyle olacak' diyor. 'Kamuda da, lisede de takacak' diyor'' diye konuştu.


Baykal, ''Birbirimizi niye aldatıyoruz. Laiklikten bunaldıysak, laiklikten şikayetçiysek söyleyin laikliği kaldıralım. Daha iyi bir ülke olacağımıza inanıyorsak laikliği kaldırın kardeşim. Kenarından, köşesinden kemirmeye kalkmayın. Kenarından köşesinden kaldırarak kimse kimseyi aldatamaz. Olayın özü budur'' dedi.


Deniz Baykal, Başbakan'ın geçmişte laikliğe karşı çok açık ve net tavrı olduğunu da savunarak, ''Bu gidişin altında neyin yattığını görmezlikten gelinemeyeceğini'' söyledi.


Anayasanın 80 maddesinin değiştiğini, yeni bir anayasa yapılmak istendiğini, bundan sonra kimsenin elini kolunu bağlamayacak bir anayasa yapılacağını, bu anayasanın Türkiye'yi yeni bir döneme doğru götüreceği görüşünü dile getiren Baykal, ''Türkiye, din devletine mi gider diyorsunuz'' sorusuna, ''Bunu görmeyenlere hayranım'' karşılığını verdi.


Baykal, bir başka soru üzerine, bir süre sonra sokakta başı açık dolaşmanın güç olmaya başlayacağını, ülkeyi yönetenlerin atacağı adımlarda ülkenin 20 yıl sonra nasıl bir noktaya geleceğini düşünmesi gerektiğini söyledi.


CHP Genel Başkanı Deniz Baykal, ''Anayasa'nın 10. veya 42. maddesinde yapılacak bir değişikliğin parlamentodan 367'nin üzerinde oyla geçmesi halinde, bunun anayasal bir sorun yaratıp yaratmayacağı ve Anayasa Mahkemesi'nin yargısal denetiminin nasıl olacağı'' sorusunu yanıtlarken, şunları söyledi:


''Anayasanın ihlali imkansız değildir. İhlal karşısında denetim mekanizmalarının, Anayasa Mahkemelerinin görevini yapamaması da ender rastlanan bir olay değildir. Yani bunlar yaşanabilir ama benim işaret etmeye çalıştığım, bütün bunların yepyeni bir rejim anlayışına taşımakta olduğudur. Burada söz konusu olan artık bir türban filan değildir. Rejim sorunu haline geliyor bu iş.


Böyle ürkek ürkek, 'efendim sadece üniversite için istiyoruz, sadece kamu hizmet alanları için istiyoruz' söyleminin geçerli ve kalıcı olmayacağını artık herkes görüyor. Bu bir başlangıçtır. Karşılaştığımız kriz aslında bizi denklik ilkesiyle hesaplaşmaya getiriyor. Burada söz konusu olan budur. Kimse işin esasını görmeden, laiklik ilkesiyle ilgili bir hesaplaşma yapmaya çalışıyor. Zaten yıllardır Türkiye'nin gündeminde olan konu bu. Niçin Sayın Arınç 'bunu yeniden yorumlayalım' diyordu. Şimdi oraya geliyor işte. Yeni anayasa yapalım iddiası, anayasayı değiştirelim değil, aslında bu sorunu aşmak için ortaya atılıyor. Yeni bir rejim arıyoruz biz, laikliğin artık belirleyici olmadığı bir yeni rejim arıyoruz. Oraya girdik mi 20-30 yönetilirsek nereye geliriz, onu yaşar görürüz.''


Baykal, bugünkü anayasaya göre, ''yapılacak bir anayasa düzenlemesinin anayasanın özüne, ruhuna, bütünlüğüne, değiştirilemez maddelerine aykırı olacağının açık olduğunu'' iddia ederek, sözlerini şöyle sürdürdü:


''Bu ortaya atıldığında 'AKP'nin anayasacıları' diyor ki, 'tamam öyledir, aykırı diye Anayasa Mahkemesine götürebilinir ama Anayasa Mahkemesi sadece usulden denetleme yapabilir, esası denetleyemez.' Böylece demiş oluyor ki, 'Esası anayasaya aykırıdır. Anayasa Mahkemesi esası gerçekten denetleyebilse haklısınız, anayasaya aykırılığı gerçekten tespit edecektir... Ama onu yapması mümkün olmadığına göre, usulden denetleyeceğine göre, anayasa denetiminden kaytarılır, by pass edilir, Anayasa Mahkemesi'nin arkasından dolanabiliriz' demek istiyorlar.


Bu yaklaşım, anayasanın çok temel sütunlarından birinin yıkıldığını kabul ediyor ama 'başarırız' demek istiyor. Şöyle bir tartışma yaşanıyor, 'Acaba Anayasa Mahkemesi anayasanın herhangi bir maddesine, değiştirilmesi teklif dahi edilmez bir maddesine, açıktan aykırı olan bir anayasa değişikliği önüne geldiği zaman ne yapar? Çünkü, aslında böyle bir değişiklik teklifinin yapılamamış olması lazım. Usule aykırılık kavramı içine Anayasa Mahkemesi belki de, bilemiyorum tabii... Teorik olasılıklar üstünde duruyorum, şu anlayışı yerleştirebilir: Böyle bir teklif meşru olarak yapılabilemez.''


Baykal, böyle bir düzenlemenin ''laiklik tartışmasına maruz kalmamasının mümkün olmayacağını ifade ederek, Anayasanın değiştirilemez 2. maddesine o değişikliğin uygun olmadığını, aykırılığını düşünmenin mümkün olduğunu söyledi.

CHP Genel Başkanı Baykal BU KONUDA DA ŞÖYLE DEDİ;

''Buna aykırı bir kanun teklifi yapılamamış olması gerekir, mütalaası verilebilinir. Verilir verilmez... Bilmiyorum, ben işin hukukuyla meşgul değilim, siyasetiyle meşgulüm. Öyle anlaşılıyor ki, Türkiye laiklikten sıkıldı. İktidardakiler laiklikten sıkılmışlar, bunalmışlar. Bir arayış var. Bu arayış iyi midir, kötü müdür? Böyle bir sürecin içinden geçiyoruz. Bütün bunların gereksiz, yanlış ve sakıncalı olduğuna inanıyorum. Bunlar Türkiye'nin gerçek meselesi değildir.''


Deniz Baykal, dünyanın Türkiye'ye baktığı zaman Atatürk sayesinde ''hem Müslüman, hem laik olmasını, demokrasi, eşitlik, çağdaş hukuk düzeninin kabul edilmiş olmasını, AB ile entegrasyona yönelmesini, eğitimin yaygınlaşmasını'' saygıyla karşıladığını anlattı. Dünyanın, ''Bunlar hiçbir başka Müslüman ülkede yok'' dediğini belirten Baykal, ''Bizim beğenmediğimiz, sıkıldığımız, rahatsız olduğumuz, mümkünse bunu atalım dediğimiz o laiklik var ya onun sayesinde Türkiye dünyada 1 numaradır. Clinton geldi, '21. yüzyılı siz belirlersiniz' dedi. Şimdi, biz kendi içimizde bundan sıkıldık, 'Laikliği ortadan kaldıralım, Merkez Bankasını İstanbul'a taşıyalım...' Bunlar yapay olaylar. Bunlar gözümüz gibi sahiplenmemiz gereken olaylar'' diye konuştu.


Baykal, ''Türkiye'de gizli bir gündem var mı?'' sorusu üzerine, şunları söyledi:


''Eskiden 'gizli gündem var' diye düşünülüyordu, bunlar ortaya çıktı artık. Başlangıçta 'yoktur' denilen şeyin var olduğu, başka bir şeyin olmadığı ortaya çıktı. Bu iktidarın ikinci döneminde ortaya çıkan siyasi tablo, cumhurbaşkanlığı sorununun çözülmüş olması, ona bağlı olarak YÖK Başkanının, yakında göreceğiz yargı organlarının da değişecek olması... Bu tartışmayı biz biraz erken yapmaya çalıştık, uyarmaya çalıştık. O tartışmanın şimdi doğal sonuçları yaşanıyor. Yüzde 42 ile Ecevit hükümet olamadı. Menderes, Demirel yüzde 50-60 aldılar. Hiçbirisi Türkiye'nin anayasal düzenini değiştirmeye yönelmedi.


İlk kez, maalesef, din siyasetin içine tehlikeli biçimde sokuldu. Din çok önemlidir, çok saygı değerdir, günümüzde önem kazanmıştır. Onun çok önemli olması ondan kaynaklanan yanlışların yapılmayacağı anlamına gelmez. İnançlar, din, İslamiyet, ibadet tamam ama ne olur, yobazlığa, ölçüyü aşmaya, dini siyasete, hukuka, eğitime taşımaya ne olur izin vermeyin. Bir gidiş varsa buraya doğru bu çok tehlikelidir. Şimdi öyle bir gidiş var ve gayet bilinçli olarak yapılıyor. Buraya doğru gidiyor. Şimdi siz yavaş yavaş başlarsınız. 'Devletin başına bir Müslüman cumhurbaşkanı seçilsin' demeye başlarsınız. Bu işlediği anda kırılmaya başlar vazo. Vazo kırılmaya başlamıştır.''


Genel Başkan Baykal’ın konuşmasının tam metni şöyle;


Murat YETKİN- Fikret Bila ve ben Murat Yetkin bugün CHP Genel Başkanı Deniz Baykal’ı konuk ediyoruz programımızda. Programı özel yapmamızın nedeni de Cuma günü oluyor programımız. Deniz Beyle olan görüşmemizde bir takım özel mesajlar vermek istediğini iletmişti. Şimdi şuradan girebiliriz. Dün grup konuşmanızda zaten bir profil çizdiniz Deniz Bey. Tarafların ne söylediği az çok artık netleşti. Yani siyasi partilerin ne dediği netleşti. Yargı kendine göre bir pozisyon ortaya koydu. Sayın Başbakanın dedikleri belli fakat AKP’den gelen herhangi bir teklif yok. Sadece MHP’nin dün akşam itibariyle imzaya açmış olduğu bir metin var. Kendi milletvekilleri arasında. Buradan nereye gidiyoruz? B u türban meselesini tartışıyoruz. Türban meselesiyle Anayasa meselesi ayrı mı? Nasıl yapılabilir? Türban konusu Anayasal değişikliğin bir parçası olarak çözülürse sizce iyi mi olur? Çözülmezse nasıl olur?


Deniz BAYKAL- Bu son zamanlarda Başbakanın İspanya gezisi sırasında gündeme getirdiği türban tartışması kapsamlı, ayrıntılı bir biçimde tartışıldı, konuşuldu ve herkes kendi anlayışına göre çözüm diye neyi düşünüyorsa ortaya koydu. Onlar irdelendi ve bugün geldiğimiz noktada artık bu konuyu daha iyi değerlendirme şansına sahibiz.


Yani geride bıraktığımız bir haftayı aşan süre içinde Türkiye bu konuyu bugün daha gerçek niteliği ile görme ve değerlendirme noktasına gelmiştir. Nedir ortaya çıkan durum? Ortaya çıkan durum, bir defa türban tartışmasının sadece bir grup genç kızın üniversitede okurken özgür bir biçimde kıyafetlerini kararlaştırması sorunundan ibaret olmadığı, bunun ötesinde Türkiye’de Anayasal sistemin bugünü ve geleceği ile ilgili bir arayışın, bir tartışmanın yattığı ortaya çıkmıştır.


Yani aklı başında kimsenin insan hak ve özgürlerine ayrıntılı bir şekilde müdahale etmeyi doğru bulması mümkün değildir. Yani Türkiye’de elbette herkes istediği gibi okuyabilmelidir, üniversite eğitimi de kılığa, kıyafete bağlı olmadan özgürce Türkiye’de yaşanabilmelidir.


Bunlar temel tercihler. Bunda hiçbir kuşku yok. Ama buradaki önemli soru şudur; biz sadece bugüne değil yarına da bakarak ülkeyi yöneten insanlar, ülkenin devlet adamları, siyasetçileri, politikacıları ülkenin nasıl bizi geleceğe doğru yönlendirilmesi gerektiğini düşünerek davranmalıdırlar. Anayasada bize bu konuda bir çerçeve vermektedir. Bu çerçeveyi temel alarak ülkenin geleceğini yönlendirme durumundayız.


Şimdi Anayasa tartışması yapıldı. Çünkü bu konu Anayasada bir değişiklikle çözülmek istendi. Engelin Anayasadan kaynakladığı tespit edilmişti Anayasa Mahkemesi kararlarıyla, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarıyla, Danıştay kararlarıyla ve o zaman bunu aşalım denildi.


Şimdi bunu aşma çabaları bizi şu noktaya getirdi; görüldü ki, Anayasa bir bütündür. Anayasanın sadece bir maddesiyle oynayarak Anayasanın tümünün öngörmediği bir sonucu elde etmek mümkün değildir, olası değildir. Bizim Anayasamızın temel bir ilkesi var, laiklik. Laiklik özellikle devletin yapılaşması bakımından, devletin işlevi, görevleri, devletin kimliği bakımından olağanüstü önemlidir ve bizim Anayasamızın değiştirilmesi teklif dahi edilmez, bazı maddeleri vardır, onlardan birisi de laikliktir.


Yani “canım bu demokratik değil. Böyle şey mi olur o da değişmelidir”. Bunu düşünmek mümkündür ama biz yola çıkıp yaşadığımız deneylerin sonucunda Türkiye’yi böyle her temel noktasını tartışan bir ülke haline dönüştürmeme kararını almışız ve süreç içinde ta başından beri bunlar bizim çıkış noktalarımız, gerçek kırmızı çizgilerimiz. Biz böyle bir devlet olmak istiyoruz demişsiz, yola çıkmışız.


Şimdi bu yola çıkışı değiştirecek miyiz değiştirmeyecek miyiz? Bu yola çıkışla ilgili bir şikayetimiz var mı yok mu? Mesele bu. Türban meselesi değil. Şimdi Anayasanın, bir Anayasa hukukçusu gözüyle baktığınız zaman bir bütün olduğunu görürsünüz ve laikliğin bir temel ilkesi olduğunu görürsünüz, değiştirilemez bir maddesi olduğunu görürsünüz. Efendim Anayasanın 42.maddesine, bir madde koyalım dediğiniz zaman sizin önünüze acaba bu laiklik ilkesini ihlal eder mi etmez mi noktası gelir ve bunu aşmak çok kolayca mümkün olmaz.


Yani ama Anayasanın laiklik ilkesinden vazgeçmeyi kabul edebilirseniz o temel çıkış noktasını yeniden değiştirelim, Türkiye’nin yol haritasını, devlet projesini, temel kuruluş anlayışını artık eskidi bu 80 küsur yıldır, biz yeni bir anlayışla yola çıkacağız diyorsanız ki, bazıları diyor ama açıkça söyleyemiyor. Onu yapmaya çalışıyor. Şimdi onun mahsuru, yararı daha tam kavranmış değil. Bu çerçevede bir arayış varsa olur.


Bakın, izin verirseniz biraz uzattım ama şu iki noktayı somutlaştırarak bu anlayışımı netleştirmek istiyorum. Şimdi iki tane ortada öneri var Anayasada bu konuyu çözmeye yönelik. Birisi AKP’nin önerisi öbürü de MHP’nin önerisi. Şimdi AKP diyor ki, Anayasanın öğrenim hakkıyla ilgili, herkese öğrenim hakkını güvence altına alan, eşit öğrenme hakkını, bütün insanların eşit öğrenme hakkına sahip olduğunu düzenleyen maddesine bir madde ekleyelim, diyelim ki, Ceza Hukuka ve genel ahlaka aykırı olmamak şartıyla yükseköğrenimde kıyafet serbesttir diyelim. Böylece bu işi çözelim diyor.


Şimdi bu yaklaşımın çok ciddi bir Anayasal problemi var. Ne diyorsunuz? Anayasa, bir Anayasa düzeyinde daha sonraki yargı kararlarıyla da netleştiği gibi bir laiklik anlayışını ortaya koymuş ve buna göre şimdi üniversitede kıyafet serbest diye yok. Laik bir çağdaş anlayışa göre giyinmek mecburiyeti üniversiteye dayatılmış.


Şimdi üniversiteden bunu ayıralım dediğiniz zaman siz Ceza Hukuka aykırı değilse genel ahlaka aykırı değilse, yani mayoyla gelmesin, çıplak gelmesin ya da ceza hukuku neyi yasaklıyor? Çarşafı yasaklamıyor ama bilmem mesela Aczimendi’lerin kıyafetini yasaklıyor, fesi yasaklıyor, fesle gelmesin ama türbanla gelebilsin diye bir madde koyalım diyorlar.


Şimdi Anayasayı siz bir ceza kanunu gibi bir noktaya çekemezsiniz. Anayasa ceza kanunlarının üzerindeki güvence. Yani siz böylece bunu yaptığınız zaman Anayasada ancak üçte iki çoğunlukla ve özel bir yöntemle yapılabilecek olan değişiklikleri sırdan bir çoğunlukla yapma imkanını getirirsiniz ve böylece Anayasayı boşaltırsınız. Yani yükseköğrenimle ilgili çok temel bir anlayışı siz o maddeyi artık bundan sonra gelecek olan her parlamento çoğunluğunun istediği şekilde ceza kanuna koyacağı madde ile engellemesini, yasaklamasını getirirsin. Yani parlamentoya birisi gelir der ki, hayır türbanda serbest değildir der hadi o yasak olur. Ya da bilmem ne serbesttir der bu defa o gider. Bu olmaz. Yani bir Anayasa problemi var.


Öbür öneriyle ilgili olarak şuna dikkati çekmek istiyorum.öbür öneride bildiğiniz gibi kamu hizmeti kavramından yola çıkarak kısıtlama getirilmek isteniyor. Kamu hizmeti alanlar bakımından üniversite düzeyinde bir eşitlik sağlayalım deniyor. Bu da ciddi Anayasal problemler doğruyor.


Çünkü bakınız, aslında kamu hizmeti alan-veren ayrım bizim Anayasamızda olan bir ayrım değil. Anayasa vatandaşı temel alır, vatandaşa göre bir düzenleme getirir. Yani siz kamu hizmeti yapanlara belli insan hakları, kamu hizmeti verenlere bir başka insan hakkı, alanlara bir başka insan hakkı düzenlemesine neye dayanarak gireceksiniz. Ne diyorsunuz siz? Herkes adini inancının gereği türban takıyor diyorsunuz değil mi? Bunun için mi bu konuyu düzenlemeye çalışıyorsunuz? Evet. Bunun için düzenlemeye çalışıyoruz diyorlar. Hatta siyasi simge olsa ne yazar lafına kızıyorsunuz ve diyorsunuz ki, siyasi simge değil bunu söylersek bu yanlış olur. Dini inancın gereği.


Peki dini inancın gereği. Dini inanç sahibi olan sahibi olan sadece yüksekokul öğrencisi mi? Lise öğrencisinin dini inancı yok mu? Ortaokul öğrencisinin dini inancı yok mu? İlkokul öğrencisinin dini inancı yok mu? Küçük çocuğun ailesinin dini inancı yok mu? Yani bir aile çıkıp derse ki, ya benim kızım yani bizim inancımıza göre giyinecek. Hayır senin kızın ancak üniversiteye geldiği zaman inancına göre giyinecek. 17 yaşında lise son sınıftaki öğrenci başı açık dolaşacak, 18 yaşında,19 yaşına girdikten sonra şeyde kapanacak.


Bunu söylemek mümkün mü? Bunun bir hukuki anlamı var mı? Bir Anayasal anlamı var mı? Siz Anayasaya böyle bir düzenlemeyi koyduktan sonra üniversite öğrencileri için Anayasal bir hakkı koyduktan sonra ne hakla üniversite okumamış olan, okumayacak olan lisede okuyacak olan bir öğrencinin başını açmaya kalkışabilirsiniz. Mümkün mü?


Bakın bütün bu açmazlar çıktı. Bu açmazlar bizi nereye götürüyor biliyor musunuz? Bu iş bir bütündür. Yani orasından dediğiniz zaman onu da orada tutmanız mümkün değildir. Biz bunu öğrenciler için yapacağız sakın ha öğretmenlere vermeyeceğiz. Hemşirelere vermeyeceğiz, doktorlara vermeyeceğiz. Üniversite tıp fakültesinin 5.sınıfındaki öğrenci intern. Yani doktorlar öğrenci arasında geçiş noktasında. Yani şimdi çocuk sabahleyin servise hocalarıyla beraber giriyor. Beyaz üniformasını giymiş. Hastaya o bakıyor. O talimat veriyor. O ilgileniyor. Şimdi giderken sen öğrencisin başını açık tutacaksın doktor olduktan sonra balını kapatacaksın.


Bunun bir anlamı yok. Bunu orada da başka yerlerde de yani artık üniversite okuyan bir öğrenciyi üniversitede diye kamudaki statüden ayrı bir noktada tutmakta başarılı olmanız çok güçtür.


Fikret BİLA- Şimdi bu eleştirileriniz zaten aşağı yukarı kamuoyuna yansımış eleştiriler. Biraz daha derinleştirmiş olduğunuz. Ancak şimdi AKP ile MHP’nin biraz farklı bir yaklaşımı olsa da savundukları da şu; bu bir özgürlük meselesidir. Üniversite özgür bir ortamdır. Özgür olmak zorundadır. Başını örtüyor diye, türban takıyor diye öğrenim hakkından mahrum etmek düşünülemez diyor. Sizde bunun bu sakıncalarını söylüyorsunuz.


Deniz BAYKAL- Lise eğitimini alanı mahrum edebilir miyiz? Yarın bir çocuk çıksa dese ki, ben buluğ çağıma gelmişim. Ben başımı örtmüşüm. 13 yaşındayım. 14 yaşındayım. Ben okumak istiyorum lisede. Hayır sen okuyamazsın. Bu daha makul mü? Daha kabul edilebilir mi? Henüz onu söylemedi daha diyorlar. Şimdilik. Şimdilik diye Anayasa düzeni tartışılır mı?


Fikret BİLA- Bir diğer yaklaşımda şu; hem özgürlük açısından böyle bir yaklaşım var hem de eşitlik bakımından da deniliyor ki, Sayın Bahçeli’de bunu ifade etti. Erkek öğrencileri nasıl ayıracaksınız? Onlarında kafasının içi aynı düşünceye sahipse hani eğer ileride toplum değişecek diye korkuluyorsa böyle bir şey var.


Deniz BAYKAL- Böyle bir argüman yok. Yani kimse düşüncesinden dolayı yasaklanıyor değil. Herkes özgürce düşünüyor. Kadında düşünüyor, erkekte düşünüyor. O düşünceye bakarak yapılan bir şey değil bu.

Fikret BİLA- O halde şu sonucu çıkarabilir miyiz? CHP bugünkü sistemden memnun bunun böyle devam etmesi gerekir. Üniversitelerde türban takılmaması gerekir. Bunu söylüyor musunuz?


Deniz BAYKAL- Bizim söylemek istediğimiz şu; olayı ciddi görün. Yani Türkiye’de laikliğin bir anlamı var. Bir değeri var. Yani şimdi şu gerekçeyle, bu gerekçeyle laiklik ilkesini delmeye başladığımız zaman bilelim ki, bunu bir yerde tutmak mümkün değildir. Laikliğin özünü tartışma noktasındayız. Şimdi geldiğimiz nokta o. Yani şu anda söz konusu değil diyor. Ama pek çok insan elbette diyor. Bu söylediğime elbette öyle olacak diyor. Yani kamuda da takacak diyor. Lisede de takacak diyor. Doğrusu bu diyor. Hakimde çıkacak diyor. Bunu yazarlarda yazıyor. Sayın Ahmet .............. bunu açıkça yazıyor. Televizyona çıkan konuşmacılar, evet, elbette budur diyor. AKP’nin sözcüleri Anayasa Komisyonu Başkanı şimdi değil daha sonra yapacağız o işi diyor.


Birbirimizi niye aldatıyoruz kardeşim. Laiklik eğer bunaldıysak, laiklikten şikayetçiysek söyleyin laikliği kaldıralım. Laiklikle daha iyi bir ülke olacağına inanıyorsak laikliği kaldırın kardeşim. Kenarından köşesinden kemirmeye kalkmayın. Kenarından köşesinden kaldırarak kimse kimseyi aldatamaz. Olayın özü budur.


Yani Türkiye bu noktaya gelirken ortaya bir siyasi sistem modeli koydu. Türkiye buraya geldiği zaman bunların hiçbirisi söz konusu değildi. Yani Ortadoğu’nun tipik bir ülkesi konumundan buraya geldik. Buraya neyle geldik. Belli bir Anayasal düzenle geldik. Şimdi bundan vazgeçtik. Artık bundan sonra ne yapacağımızı biz bilmem her gün yeniden kararlaştıralım, devletin temellerini yeninden her çoğunla yeninden şekillendirelim, böylesi daha iyi olur diyorsak bir deneyelim. Bunun nereye götüreceğini hep birlikte görürüz.


Fikret BİLA- Nereye götürür.


Deniz BAYKAL- Diğer ülkeler nereye gittiyse oraya doğru götürür. Yani şu anda da zaten Türkiye’de bakın ülkeyi yöneten kadronun Başbakanı laiklik konusunda 40’ını geçtikten sonra ortadaki değerlendirmelerini ne çabuk unutuyorsunuz. Yani onları unuttu, onlardan vazgeçti mi diyorsunuz? Yani laikliğe karşı çok açık, çok net bir tavrı yok mu? Bunu bilmiyor muyuz? Bunu söylerken bir takiye ihtiyacı içinde miydi? Hayır o zaman samimiydi. Bunu dürüstçe söylüyorum. Şimdi bu düşünceler unutuldu, vazgeçti mi zannediyorsunuz?


Murat YETKİN- Aslında Sayın Başbakan bu konuda bir takiye yapmıyor. Geçenlerde bir süre önce verdiği bir demeçte kişisel olarak laik olup olmamasının tercih nedeni olduğunu ama devlet yönetimi açısından yönetimi açısından laikliğe inandığını söylemişti.


Deniz BAYKAL- Şimdi laiklik kaldırılır diyen kendisi değil mi canım? Yani halk istemezse laiklik kaldırılır ...


Murat YETKİN- Çok bir değişiklik olmadığını ben düşünüyorum.


Deniz BAYKAL- Onun tabi şimdi iktidar sorumluluğunun dikkati içinde kamufle etmeye çalışıyor. Gündeme getirmemeye çalışıyor, örtbas etmeye çalışıyor ama uygulamasının ne olduğu açık. Yani bu kadar bir ülke sağduyusunu kaybetmiş olabilir mi kardeşim? Yani bu gidişin altında neyin yattığını, niçin bunların yapıldığını, nasıl görmezlikten gelebiliriz. Ya dersiniz ki, kardeşim doğrusu budur. Artık Türkiye 80 küsur yıllık cumhuriyet deneyiminden geleceği noktaya geldi. Bundan sonra orayı bırakacağız şimdi yeni bir istikamete, yeni bir devlet kıracağız zaten onun için Anayasa değiştiriliyor. Anayasada değişiklik yapılmıyor. Dikkatinizi çekerim. Anayasanın 80 maddesi değişti, şimdi bu Anayasayı atalım yeni bir Anayasa yapalım deniliyor. Yeni bir Anayasa yaptığınız zaman bundan sonra artık kimsenin elini kolunu bağlayacak demin anlattığımız gibi engeller yer alamadan bir Anayasa ortaya konulacak ve o Anayasa Türkiye’yi bir döneme doğru götürecek.


Fikret BİLA- Din devletine gider Türkiye amaçları budur AKP ve Sayın Başbakanın bunu mu açmaya çalışıyorsunuz? Yani gider, dönüşür toplumda devlette derken artık laik Türkiye Cumhuriyetinin bu yapısı gider yerine din esaslarına dayalı bir devlet yapısı gelir kadar bir tehlike görüyor musunuz?


Deniz BAYKAL- Yani bunu görmeyenlere hayranım. Yani bunu nasıl başarıyorlar anlamak mümkün değil. Yani bunu tehlike sayıp saymamak herkesin kendi tercihi yani bunu daha uygun, daha doğru bir gelişme olarak görebilirsiniz. Yani bugün bir yazarımız yazmış, Çankaya’da türban olur mu diyordu? Dün resepsiyona bir baktım, türbansız kimse görmedim diyor. Tabi çok doğal ne var yani? Ne var? Yani o seçimin doğal sonucu bu kardeşim. O seçimi yaparken size bunu anlattık.


Şimdi bu tartışmaların bizi getireceği yer çok açık. Bunu insanlar nasıl görmezler. Nasıl hala birbirimizi avutmaya çalışırız. Sanki çok çarpıcı garip bir şey söylüyormuşuz muamelesi nasıl yapılır, bu olayı, bu sade, herkesin görmesi gereken ihtimalle dikkati çekenlere, yani çok sıra dışı bir derin gözlem yapıyormuş muamelesi yapmayın bana. Durum çok açık. Çok net. Gidiş belli. Ne olduğu belli. Bunu görmezlikten gelmek daha iyi. Canım ortalığı karıştırmayalım, kimseyi de üzmeyelim. Böylesi daha rahat olur. Yüz yüze bakıyoruz. Adam iktidarda, yarın onu söyleyeceğiz, bunu söyleyeceğiz, üzmeyelim, kırmayalım, idare edelim. Edin. Ama bu gidişin buraya doğru olduğunu da herkes görsün kardeşim. Ben görüyorum. Kralın çıplak olduğunu görüyorum. Türkiye’deki gidişin ne olduğunu görüyorum. Bunu görmezlikten gelmek mümkün değil. Herkes şartlara göre duruma bakıyor eğer kabul ettirebilirse, uyutabilirse götürüyor, olmazsa duruyor. Kurbağanın hikayesi. 5 yıldır anlatıyorum ben bunu. 5 yıl oldu anlatalı. Şu anda da aynen geçerli olmaya devam ediyor.


Murat YETKİN- Programın başında dediniz ki, üniversite eğitimi kılığa, kıyafete bağlı olmadan özgürce yaşanmalıdır. Buradan sizin üniversitelerde türban takılmasının Anayasaya bağlı olmadan, bir yasal değişikliğe bağlı olmadan de facto takılabileceği yorumu çıkar mı buradan?


Deniz BAYKAL- Zaten takılıyor şu anda. Şu anda takılıyor. Bak de facto diyorsun. Ama nedir? Buradaki mesele şu; siz Anayasa düzenlemesi yaptığınız zaman bu bir süre başı açık sokakta dolaşmak güç olmaya başlar. Güç olursa olsun kardeşim. Bu bir toplumsal tercihtir. Toplumsal bir anlayıştır. Biz böyle bir toplumda yaşıyoruz. Müslüman bir toplumuz. Müslüman ülkede ne dolaşıyor kardeşim başını açmış insanlar diyorsak öyle yapalım. Oraya doğru gider, gitmesi kaçınılmazdır. Ülkeyi yöneten insanların görevi, sorumluluğu vatandaşlarının haklı taleplerine çare bulmaktır. Bunların arasında üniversitede türbanlı bir anlayışın içinden, bir kültürün içinden geldiği için açıkça okuyamayan, çocukların sorunlarına çare bulmaktır, üniversite okuyan bu çocukların sorunlarına çare bulmaktır siyasetçinin görevi.


Nitekim Tayyip Beyde onlara başınıza yapay saç takın, peruk takın diyordu. Ya da işte başka şeyler söylüyordu. Ya da onların devamına imkan verecek düzenlemeyi yapmak bir sorundur, ama bir başka görevi daha vardır ülkeyi yönetenlerin. Ben atacağım adamlarla, alacağım kararlarla, yapacağım Anayasa düzenlemeleriyle, yasa düzenlemeleriyle, getireceğim yeni uygulamalarla ülkenin 20 yıl sonra nasıl bir noktaya gelmesine katkı yapıyorum, nasıl bir Türkiye olacak 20 yıl sonra, benim bugün aldığım kararlardan etkilenerek 20 yıl sonra nasıl bir Türkiye şekillenecek?


Bu soruyu da sormak her ülkeyi yöneten adamın, muhalefetin, iktidarın görevidir, sorumluluğudur ve buna göre tavır takınmak zorunludur. Kimse şunu söyleyemez; kardeşim Anayasada kuralları değiştiririz, herkes istediği gibi alacağı kararı alır, benim görevim bunu sağlamaktır, nereye giderse gider. Ülkenin geleceği beni ilgilendirmez. Bunu söyleyemeyiz. Yani görüyorsak ki, Türkiye bir süre sonra şimdi alacağımız kararlarla bu demin söylediğim bir farklı kültürün etkisi altına girecektir ki, girmektedir, girmeye başlamıştır. O daha da hızlanacaktır. Bu iyi bir şeyse bunu yapalım. Bu değilse bunu yapmayalım.


Şimdi AB diyorsunuz, bak Sarkozy biraraya gelecek konuşacak. Şunu bilmenizi isterim. Yani bu tartışmalar, bu açtığınız tartışma şimdi ekonomik kriz dolayısıyla eleştiriliyor. Ekonomik kriz varken bunlarla mı uğraşıyoruz, bu daha arttırıyor falan diye sıkıntıyı, bu istikamete girdiğiniz zaman bu AB tartışması da yepyeni bir noktaya gelecektir.


Yani biz bir yandan bir ortak kültürün parçası haline gelelim diyoruz. Bir yandan da kendi kültürümüzü evrensel ortak kültür dışında yeninden tarif etme çabaları içine giriyoruz.


Murat YETKİN- Ankara kulisi özel programıyla devam ediyor. Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı Sayın Deniz Baykal konuğumuz. Sayın Baykal ilk yarıyı seyredemeyenler için özetleyelim. Dedi ki, bu iş bir kırılmaya gidiyor. Anayasanın bütünü değiştirilmeye çalışılıyor. Laik ilkesinde kırılmaya gidiyor. Eğer laiklik ilkesinden bunaldıysak getirin onu değiştirin. Bakalım nereye gidiyor Türkiye diyor. Aradaki konuşmamızda da reklamda devam ediyorduk. Dediniz ki, öyle bir konuma geldik ki, sanki biz tek başımıza kaldık toplumda herkes de bir yöne doğru gidiyor.


Deniz BAYKAL- Yo böyle bir şikayetim yok. Sen bugün yazmışsın. Böyle bir dert yok. Yani herkes kendi görevini, biz zaten hep tek başımızaydık. Muratçım zaten...

Murat YETKİN- Bu iyi bir şey mi efendim tek başınıza olmak?


Deniz BAYKAL- Yani bu bizim çok özel bir görev yerine getirdiğimizi gösteriyor. Yani tek başına, çok başına diye sen böyle sayarak ortada kim var, ne var zaten. Manzara açık. Biz ta başından beri bu konularda belli bir görüşe sahibiz ve bu mücadeleyi inançla götürüyoruz. Doğru olduğundan hiç kuşku duymuyoruz.


Fikret BİLA- Sayın Baykal efendim, şöyle bir tablo çıkıyor ortaya. Şimdi siz eleştirinizi ortaya koyuyorsunuz ama iktidarın büyük bir çoğunluğu var TBMM’de. MHP, Sayın Bahçeli belli koşullarda destek verebileceğini söylüyor ve iki partide aslında sorunun özünü, konunun özünü düzenleyen ikinci maddeye dokunulamayacağı için 42. madde, 10. madde gibi diğer maddeler üzerinden yürümeye çalışıyorlar. Ama benim bildiğim kadarıyla Anayasa Mahkemesinin kararı, bu konudaki içtihadı ikinci maddeye aykırılık oluşturduğu için buna izin vermedi türbana. İşin özü burada. Ama ikinci maddeye yaklaşılmıyor. Şimdi şöyle de bir yaklaşım var. Parlamento bu kararı eğer alırsa 42 veya 10. maddede veya her ikisinde AKP artı MHP’nin oyları da 367’nin çok üzerinde bir oyla bunu geçirebilir. 367’yi aşınca Sayın Cumhurbaşkanı referanduma gitme gereği görmeden onaylayabilir ve anayasa değişmiş olur. Şimdi bu konuda bir tek denetim mekanizması Anayasa Mahkemesi ama Anayasa Mahkemesi de anayasa değişiklikleriyle ilgili hükümleri ancak şekil yönünden denetleyebilir. İçerik yönünden, yerindelik yönünden denetleyemiyor. Anayasaya aykırılık teziyle bakamıyor. Dolayısıyla bu geçer ve yürürlüğe girer gibide.


Birde hukuki yaklaşım var. Hukukçularda bunu söylüyorlar. Sayın Özbudun hocada bunu söyledi. Siz bu yaklaşıma ne diyorsunuz? Yani bu çoğunlukla bu gerçekleşirse bunun denetimi ne olur?


Deniz BAYKAL- Yani anayasaların ihlali imkansız değildir. İhlal karşısında denetim mekanizmalarının, Anayasa Mahkemelerinin görevini yapamaması da ender rastlanan bir olay değildir. Yani bunlar mümkündür, bunlar yaşanabilir. Ama benim işaret etmeye çalıştığım, bütün bunların bizi artık yepyeni bir rejim anlayışına taşımakta olduğudur. Burada sözkonusu olan artık bir türban olayı falan değildir. Bir rejim sorunu haline geliyor bu iş.


Çünkü böyle ürkek ürkek efendim sadece üniversite için istiyoruz, sadece kamu hizmeti alanları için istiyoruz söyleminin geçerli ve kalıcı olmayacağını artık herkes görüyor. Bu bir başlangıçtır. Onu orada tutmanız mümkün değildir. Hukukende tutmanız mümkün değildir. Yani bir temel insanlık hakkının sadece toplumun bir kesimine tahsis etmeniz ve bunu sürdürebilmeniz mümkün değildir. Bir defa kabul ettiniz mi onun bir hak olduğunu, hele inancın gereği olarak bunu yapıyor, buda temel bir insanlık hakkı dedikten sonra temel bir insanlık hakkını siz kamu hizmeti verenlerden nasıl esirgeyebilirsiniz. Ya da öğrencilerin sadece bir kısmına veririm, diğer kısmına vermem nasıl diyebilirsiniz. Yani bunu izah etmek mümkün değil. Ciddi olmak lazım, tutarlı olmak lazım. Karşılaştığımız kriz aslında bizi laiklik ilkesiyle hesaplaşmaya getiriyor. Burada sözkonusu olan budur. Kenarından, köşesinden dolaşmakta olduğumuz olay budur. Yani kimse işin esasını görmeden laiklik ilkesiyle ilgili bir hesaplaşmayı yapmaya çalışıyoruz. Zaten yıllardır Türkiye’nin gündeminde olan konu bu. Onun için Sayın Arınç bunu yeniden yorumlayalım diyordu. Şimdi oraya doğru geliyor işte. Yeni anayasa yapalım iddiası. Anayasayı değiştirelim değil, yeni anayasa yapalım iddiası aslında bu sorunu aşmak için ortaya atılıyor. Yeni bir rejim arıyoruz biz. Laikliğin artık belirleyici olmadığı bir yeni rejim arıyoruz. Oraya girdik mi orada bir 20 yıl, 30 yıl yönetilirsek nereye geliriz? Onu yaşar görürüz.


Şimdi somut olarak ortaya attığınız konuya da hemen bir cevap vereyim. Şimdi şu çok net. Bugünkü anayasaya göre yapılacak bir anayasa düzenlemesinin anayasanın özüne, ruhuna, bütünlüğüne değiştirilemez maddelerine, ki onun özü laiklik maddesi. Aykırı olacağı açık.


Şimdi bu ortaya atıldığı zaman AKP’nin anayasacıları diyor ki, tamam öyledir aykırı diye Anayasa Mahkemesine götürülebilir ama dikkat ediniz diyor Anayasa Mahkemesi sadece usulden denetim yapabilir. Esası denetleyemez. Böylece demiş oluyor ki, esası anayasaya aykırıdır. Anayasa Mahkemesi esası denetleyebilse haklısınız, gerçekten aykırılığı tespit edecektir. Ama onu yapması mümkün olmadığına göre diyor, usulden denetleme yapacağına göre usul hatası da yapmaz herhalde bunlar. İki kere görüştürürler, yeterli çoğunlukları sağlarlar. O takdirde bu anayasa denetiminden kaytarılır demek istiyor. Baypas edilir, Anayasa Mahkemesinin arkasından dolanabiliriz demek istiyorlar.


Bu önemli bir tespit. Hukuki manzara bu. İşin özünü değiştirmiyor tabide. Olayın bir yeni anayasa konseptine geçildiği, anayasanın çok temel sütunlarından birisinin yıkıldığını kabul ediyor bu yaklaşımda. Ama başarırız demek istiyor. Orada tabi şöyle bir tartışma yaşanacaktır.


Murat YETKİN- Siz Ergun Özbudun’un söylediklerine atfen söylüyorsunuz.


Deniz BAYKAL- Şöyle bir tartışma yaşanıyor. Acaba Anayasa Mahkemesi anayasanın herhangi bir maddesine değil, değiştirilmesi teklif dahi edilmez bir maddesine açıktan aykırı olan bir anayasa değişikliği önüne geldiği zaman ne yapar? Çünkü aslında böyle bir anayasa değişiklik teklifinin yapılamamış olması lazım. Neye göre yapılamamış olması lazım? Anayasaya göre. Ve böylece o usule aykırılık kavramı içine Anayasa Mahkemesi belki de, bilemiyorum tabi. Ama teorik olasılıklar üstünde duruyoruz. Belki de şu anlayışı yerleştirebilir. Derki, böyle bir teklif meşru olarak yapılabilemez. Siz bunu yapılabilmiş kabul ettiniz, gereğini yerine getirdiniz.


Fikret BİLA- Ama diyecektir ki, ikinci maddeyi değiştirmedik biz. 10’u ve 42’yi diyecekler. Yani maddeler arasında bir çatışma çıkarsa Sayın Baykal.


Murat YETKİN- Zaten taslağı hazırlayanlar diyor ki, bu ikinci madde. Yani ilk taslakta ikinci maddenin değiştirilmesi vardı. Tepkiler üzerine zaten değiştirilmeyeceği söyleniyor.


Deniz BAYKAL- Tabi tabi, zaten ikinci maddeden kaynaklanıyor. Şimdi iki laikliği koyuyor. 24 laikliği neyin ihlal edeceğini anlatıyor. Din istismarı vs. diye koyuyor. Ve laik anlayış daima bütün anayasanın özürlükler ve eşitlerle ilgili maddelerinin altında daima bulunuyor. O bakımdan böyle bir düzenlemenin laiklik tartışmasına maruz kalmaması mümkün değildir. Zaten şuana kadar yaşanan sorunlarda hep oradan göğüslenmiştir. Yasa düzeyinde yaşanan sorunlar. Yani anayasada bir değişiklik yapıldığı zamanda anayasanın değiştirilemez bir temel maddesine, ikinci maddeye o değişikliğin uygun olmadığı. Yani üniversitede veyahutta şurada, burada kamu hizmeti alan, veren, kılık, kıyafet şöyle olur dediği zaman bu ikinci maddeye aykırıdır diye düşünmek mümkün. Bunu düşündüğü zaman buna aykırı bir kanun teklifi yapılamamış olması gerekir mütalaası verilebilir. Verilir verilmez bilmiyorum da. Yani bu tartışılacak bir konudur. Bunlar gelir. Ama ben işin hukukuyla meşgul değilim. Ben siyasetiyle meşgulüm. Öyle anlaşılıyor ki, Türkiye laiklikten sıkıldı. Bu görülüyor.


Murat YETKİN- Siz buna inanmıyorsunuz herhalde?


Deniz BAYKAL- İktidardakiler işte. Yani laiklikten sıkılmışlar, bunalmışlar ve buna karşı bir arayış var. Bu arayış bizi nereye götürür? Bu arayış iyimidir, kötümüdür, buna destek verenler var, katkı yapanlar var, anlayışla karşılayanlar var. Böyle bir sürecin içinden geçiyoruz. Ben bütün bunların gereksiz, yanlış ve sakıncalı olduğuna inanıyorum. Türkiye’nin bunlar gerçek meselesi değildir. Bakın bütün dünya bizi ne diye saygıyla karşılıyor bu son yaşanan işte terör olayları, dinler çatışması vs. Şiddetin yaygınlaşması, 11 Eylül olayları falan. Türkiye’ye baktığı zaman diyor, mükemmel bir olaymış ya. Şu Atatürk’e bakın ne düşünmüş adam diyor. Hem Müslüman bir toplum, hem laik diyor. Demokrasi var, kadın erkek eşitliği var hukuken hiç olmazsa. Çağdaş hukuk var. İsviçre medeni kanunu, borçlar kanunu, bütün medeni hukuk düzenini kabul etmiş. Avrupa’yla entegrasyona yönelmiş. Ekonomisini dünya ekonomisiyle bütünleştiriyor. Eğitimini yaygınlaştırmış giderek toplumu daha iyi kucaklıyor. Helal olsun diyor ya. Böyle bir şey olamaz kardeşim. Hiçbir başka Müslüman ülkede bu yok diyor. Oralarda bu kanun yok diyor. Oralarda bu demokrasi yok diyor. Hukuk devleti yok diyor. Burada var. Niye var? İşte o laiklikten dolayı var. O bizim beğenmediğimiz, sıkıldığımız artık, rahatsız olduğumuz, mümkünse bunu atalım dar elbise falan diye şikayet etmeye başladığımız o laiklik var ya onun sayesinde böyle. Dünyada Türkiye bir numara. Herkes Türkiye’ye bunun için bakıyor. Clinton geldi 21. yüzyılı siz belirlersiniz dedi. Niye? Siz bu örneğiniz eğer bütün İslam dünyasına oturursa muazzam bir şey olur dedi.


Şimdi biz burayı kendi içimizden sıkıldık, yok efendim Merkez Bankasını Ankara’dan alalım İstanbul’a taşıyalım. Laikliği ortadan kaldıralım. Bunlar yapay olaylar. Dünya ciddi ekonomik krizlerle karşı karşıya, sosyal çatışmalar yaşanıyor. Bizim en sağlam dayanaklarımız bunlar. Gözümüz gibi sahiplenmemiz gereken olaylar. Demokrasi adına bunu yapıyoruz, insan hakları adına bunu yapıyoruz. Kardeşim bunu yapanlar siyasi prim sağlıyor. Eksik olsun o siyasi prim. Değmez kardeşim, değmez.


Murat YETKİN- Bir reklam arasıyla daha kesmek durumundayım sözünüzü. Son bölümde karşınızda olacağız Ankara Kulisi özel programıyla.


Tekrar merhaba. Ankara Kulisi özel programının son bölümünde CHP Genel Başkanı Sayın Deniz Baykal’ı konuk etmeye devam ediyoruz. Şimdi bu tartışmalar genel seçimlerin bir süre ardından açıldı. İşte bunun arkasında Cumhurbaşkanının Abdullah Gül seçilmesi, %47’ye yakın destek, işte YÖK Başkanının değişmesi ve yerel seçimlerin geliyor olması gibi faktörler sayıldı. Bunlar zaten kamuoyunda tartışılıyor. Fakat bizim muhatap olduğumuz yabancı siyaset ve ekonomi çevreleri bize şu soruları soruyorlar. Gizli gündem diye bir şey mi var acaba diye? Bende bu soruyu size sorayım. Sizce böyle bir şey mi var?


Deniz BAYKAL- Hayır gizli gündem yok. Eskiden gizli zannedilen gündem artık alenileşti, açıklaştı. O gündem çok açıktır. Yani eskiden gizli gündem var diye düşünülüyordu bunlar ortaya çıkmadan. Şimdi çıktı artık. Başka gizli bir gündemde yok. Gündem bu. Yani başlangıçta yoktur denilen şeyin var olduğu başka bir şeyin olmadığı ortaya çıktı. O bakımdan herhangi bir tereddüde mahal yok. Yani gerçekten sizinde söylediğiniz gibi bu iktidarın ikinci döneminde şimdi seçimlerden sonra ortaya çıkan siyasi tablo, geçmiş dönemde attığı adımlar, onun getirdiği altyapı, Cumhurbaşkanlığı konusunun çözülmüş olması, oraya aynı anlayışta bir insanın gelmiş olması ve ona bağlı olarak YÖK Başbakanının yakında göreceğiz daha yargı organlarının da, Anayasa Mahkemesinin de, Başsavcının da bir süre sonra değişecek olması Türkiye’de devleti artık yeni bir anlayışa doğru getiriyor. Bu tartışmayı biz biraz erken yapmaya çalıştık. Uyarmak için yapmaya çalıştık. Bunu anlatmaya çalıştık.


Şimdi o tartışmanın doğal uzantıları, sonuçları yaşanıyor. Efendim %46,5 - %46 küsur oy aldı işte bununla yapıyor. Yani sık sık bazı yazılarda hatırlatıyorlar çok yerinde. %42’yle hükümet olamadı Ecevit. Yani %50 – 60 oy aldı geçmişte bazı devlet adamları. Hiçbirisi Türkiye’nin anayasal doğrultusunu değiştirme arayışına girmedi.


Murat YETKİN- Biz gazeteciler sizlere, bütün siyasetçilere diyoruz şu %10 barajı iyi bir şey midir diye. Kaldırmadınız, yani sizde kaldırmadınız, iktidarda kaldırmadı. Ama işte bu %42’yle hükümet kuramamış.


Deniz BAYKAL- Barajın olmadığı dönemlerde de %50 – 60 alındı. Yani bunun olmadığı dönemlerde o şeyler vardı. %42 aldı Ecevit, yani onunla hükümet kuramadı. 50 – 60 dönemi Adnan Menderes, Süleyman Demirel bunları aldılar. Ama hiçbirisinin aklına devletin düzenini, rejimini, temellerini değiştirmek gibi bir duygu, bir düşünce gelmedi. Şimdi ilk kez maalesef din siyasetin içine tehlikeli biçimde sokuluyor. Din çok önemlidir, çok saygı değerdir. Fevkalade günümüzde önem kazanmıştır. Bütün bunlar doğru. Ama onun çok değerli olması, çok önemli olması ondan kaynaklanan yanlışlıkların yapılmayacağı anlamına gelmez. Yani milletimize şunu anlatmak lazım. İnançlar tamam, din tamam, İslamiyet tamam, ibadet tamam, ama ne olur yobazlığa, ölçüyü aşmaya, dini siyasete, toplum yaşamına, hukuka, eğitime taşımaya izin vermeyin, ne olur vermeyin. Yani buna izin vermemekte çok ince bir iştir, güç bir iştir, kolay değildir. Herkes bunu işi gücü yok o bütün ayrıntılarıyla nereden ne çıkar hesabını yapacak değil. Ama bir gidiş varsa buraya doğru bu çok tehlikelidir. Şimdi öyle bir gidiş var. Ve bu gayet bilinçli olarak götürülüyor. Hiç tartışma götürmez bir gerçek. Buraya doğru gidiyor. Bunun gitmesi iyi değil.


Bakın, Muharrem ayındayız. Çok acı bir olay yaşadık değil mi Kerbela’da 1368 yıl önce. Neydi o olayın aslı? Yani bir Müslüman toplumun içinde Hz. Peygamberin torunları katledilecek bir nefret sembolü haline gelmiş. Bu neden oluyor? Dinden dolayımı oluyor? Bunun altında din mi var? Din kullanıyor. Okların önünde kuranı kerim yaprakları var. Yani kuranı kerim kullanılıyor, din kullanılıyor. Kime karşı kullanılıyor? Peygamberin sevgili torunlarına karşı kullanılıyor. Şu açmaza bakın, oraya gelebiliyor. İnsanların gözünü hırs, iktidar hırsı bürüdüğü zaman, nefret bürüdüğü zaman buralara geliyor. Şimdi siz yavaş yavaş başlarsınız, ya devletin başına bir Müslüman Cumhurbaşkanı seçsin demeye başlarsınız. O işlediği anda kırılmaya başlamıştır vazo. Vazo kırılmaya başlamıştır. Ve arkasından giderseniz işte bazı engelleri, yasakları kaldıralım. Laiklik ilkesi milleti çok bunaltıyor, sıkıyor hafif değiştirelim. Değiştiririz, sonra varacağımız yer belli olur.


Murat YETKİN- Sayın Deniz Baykal Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı teşekkürler. Ankara Kulisi özele konuk oldunuz. Yeni bir programda yeniden karşınızda olmak umuduyla hoşçakalın efendim.